মানুহে কয় চহৰৰ ছোৱালী বেয়া কিন্তু চহৰতকৈ গাওঁত বেছি ব্যভিচাৰ হয় ৷ নিজে মই গাওঁত ডাঙৰ হৈছো ৷ আমাৰ গাওঁখন বৰ ভিতৰুৱা আছিল ৷ সবেই খেতি কৰা মানুহ ৷ পথাৰ আৰু হাবি ছাৰিওফালে ৷ আমি স্কুল নাথাকিলে সদাই হাবিত যাওঁ ৰবাবটেঙা খাব ৷ আমি তিনিজনী আছিলো ভাল বান্ধবী ৷ নিমখ জলা লৈ যাওঁ বনতে বহি খুব খাও ৷ তেতিয়া আমি ক্লাচ v নে vi ত ৷ ১১/১২ বছৰ মান হব ৷ আমাৰ লগত কেতিয়াবা কমলাপেহীও যাই ৷ কমলাপেহীৰ বয়স তেতিয়া ৩৫/৩৬ মান ৷ পেহীৰ বিয়াৰ এমাহ পিছতে গিৰিয়েক ঢুকোৱাত তাই নিজৰ ঘৰলৈ গুছি আহিছিল ৷ তাই মাজে মাজে আমাৰ লগত টেঙা খাব যাই ৷ আৰু আমাক লেতেৰা কথা শিকাই ৷ কমলাপেহীয়ে আমাক সোধে তলত নোম গজিছেনে ? ৰাতি মা হঁতে ফুচফুচাই থাকে নে ? দেউতা ৰাতি মনে মনে মাৰ বিচনাত শুৱে নে ইত্যাদি ৷ পেহীয়ে আমাক তাইৰ যোনিখন দেখাই কয় যে আমাৰো এদিন তেনে হব বোলে ৷ তেতিয়া মোৰ ঘিন লাগি গৈছিল ৷ পেহীৰ খনত এসোপা নোম আছিল ক’লা ক’লা দীঘল নোম ৷ মাজৰ ফাকটোও ক’লা আছিল ৷ আমাক চুই চাব দিয়ে আমি নুচো ৷
এনেদৰে আমি হাবিত টেঙা খাব যাওতে প্ৰায়ে লক্ষ্য কৰো নমনদাৰ বৌ জংঘলৰ ফালে টেমা এটা লৈ শৌচ কৰিব যাই আৰু বহুসময় লগাই ৷ আমাৰ সন্দেহ হোৱাত আমি বৌ যোৱাৰ ফালে দুদিনমান মনে মনে পিছা কৰিছিলো কিন্তু ক’ত নোহোৱা হয় ধৰিব নোৱাৰো ৷ এদিন কথাটো কমলাপেহীক ক’লো ৷ পেহী উ১সাহিত হৈ কলে আমি তাইৰ পিছা কৰিম ৷ পিছদিনা আমি অলপ সোনকালে গৈ গছৰ মাজে মাজে লুকাই থাকিলো ৷ গোটে প্লানটো কমলাপেহীৰ ৷ কিছুসময় ৰৈ দেখা পালো বৌ আহিছে ৷ সদাই অহাৰ দৰে আজিও গাত অকল মেখেলাখন বুকুত বান্ধি আহিছে ৷ হাতত টেমাটো ৷ বৌ আতৰ হোৱাৰ লগে লগে কমলাপেহীও আগবাঢ়িল আমি পিছে পিছে ৷ হাবিৰ মাজে মাজে সন্তর্পনে আগবাঢ়িলো ৷ বৌক দেখা নাছিলো ৷ পেহীৰ লগত মনে মনে আগবাঢ়ি আমি গৈ নমনদাৰ পথাৰ ৰখা খেৰৰ সৰু চাঙিঘৰ পালো ৷ বৌক দেখা নাই ৷ আমি ঘৰটোৰ কাষতে থকা গছ এজোপাৰ কাষত ৰ’লো ৷ আগত কমলাপেহী ৷ ঘৰৰ ভিতৰত কোনোৱাই কথা পাতি আছে ৷ বৌৰ মাত ৷ আমি চালিঘৰটোৰ বেৰখনত প্ৰায় লাগি আছিলো ৷কথা ভালকৈ শুনিছিলো ৷ আমাৰ কথাই কৈ আছে বৌৱে ৷ মৰতিহঁত আজি নাই ৷ কিনো ইমান টেঙা খাই ৷ যোৱাকালি মই ফিৰি গৈছো তেটেলিতলৰ পৰা ৷
মতা মানুহৰ মাতো শুনা পালো — ইহতঁৰ সিমান চিন্তা নাই সেই বিধবাজনী থাকিলেহে ভয় ৷ তাই গম পালে বেয়া হব ৷
আমি খেৰৰ বেৰৰ মাজেৰে ভিতৰত জুমি চালো ৷ সেয়াচোন মনো দা ৷ গাওঁৰ সিপাৰে ঘৰ ৷শুনিছিলো নমনদাৰ বৌৰ বিয়াৰ আগতে মনোদাৰ লগত হলিগলি আছিল৷তাৰ মানে কথাটো সচাঁ ৷ পেহীয়ে আঠুকাঢ়ি লৈ বেৰৰ ফুটাৰে ভিতৰত চাই আছিল ৷ মনোদাৰ গাত অকল লুঙিখন ৷ গেন্জিটো খুলি থোৱা আছে ৷ বৌক সাবতি ধৰি আছে ৷ বোৰ বুকুত মেখেলাখন গাঠি মাৰা আছে কিন্তু মনোদাই দুয়োখন হাতেৰে বৌৰ মেখেলাখন দাঙি তপিনাখন মোহাৰি আছে ৷ বিশাল বগা তপিনা বৌৰ ৷ মই বৌৰ পুৰা পিছফালে বেৰখনত আছিলো ৷ বৌৰ মস্ত কতিৰ ফুতাটো মই স্পস্তকৈ দেখিছিলো ৷ বগা বিশাল তপিনা দুখনৰ মাজত ক’লা ডাঙৰ ফুটাতো ৷ মনোদাই খুব মোহাৰি আছে বৌৰ তপিনা আৰু মাজে মাজে আঙুলি এটা সোমাই দিয়ে বৌৰ পোকৰৰ ফুটাটোত ৷ তাক সুবিধা কৰি দিবলৈ বৌৱে মাজে মাজে এখন ভৰি দাঙি দিয়ে তেতিয়া বৌৰ যোনিৰ নোম বোৰ তলেদি অলপ দেখা পাই ৷ অলপ পিছত বৌৱে মনোদাৰ লুঙিখনৰ গাঠিটো খুলি দিলে ৷ হৰহৰকৈ পৰি গ’ল লুঙিখন ৷ মনোদাৰ ক’লা মলা মস্ত লিংগটো জপিয়াব ধৰিলে ৷ বৌৱে সেইটো হাতৰ মুঠাত লৈ অগা পিছা কৰিব ধৰিলে ৷ মনোদা থাকিব নোৱাৰা হ’ল চাগৈ ৷ এইবাৰ বৌৰ মেখেলাখন বুকুলৈ উঠাই বৌৰ পিহাদুটা টিপি টিপি এটা পিয়াহ মুখত লৈ গাখীৰ খাব ধৰিলে ৷ বৌ পুৰা গৰম হৈছিল চাগৈ কাৰন বৌ বাৰে বাৰে ভৰিখন মনোদাৰ ককাললৈ উঠাই নিজৰ ককালখন মনোদাৰ লিংগটোত কচাঁলি আছিল ৷ মই কমলাপেহীৰ ফালে চালো ৷ পেহীয়ে এখন হাত নিজৰ মেখেলাখনৰ ভিতৰত সোমাই কচাঁলি আছিল ৷ তেতিয়া বুজা নাছিলো এতিয়া বুজি পাইছো কি কৰিছিল ৷
লগৰজনীয়েও খুব মন দি চাই আছে চুপচাপ ৷ —আহ ! শব্দ হোৱাত ভিতৰত চালো ৷ মনোদাই বৌৰ পিহাতো কামুৰি আছে ৷ বৌ দুখ পালে চাগৈ ৷ বৌৱেও মনোদাৰ লিংগটো এৰা নাই এখন হাতেদি এটা স্তন মনোদাৰ মুখত গুজি দি আছে আৰু আনখন হাতেদি মনোদাৰ লিংগটো জোৰ জোৰকৈ কচালি আছে ৷ মনোদাই এখন হাতেদি বৌৰ এটা স্তন পিটিকি আছে আৰু আনখন হাত পিছফালেদি বৌৰ তপিনা তিপি গুহ্যদাৰেদি আঙুলি মাৰি আছে ৷ লাহে লাহে মনোদাৰ লিংগটোৱে আৰু ডাঙৰ হ’ল ৷ তাৰ তলত ওলমি থকা গুটিদুটা হাঁহকণী হেন দেখিছিল ৷ কনীদুটা বৌ মাজে মাজে মোহাৰি দিয়ে ৷ অলপ পিছত মনোদা খেৰৰ ওপৰতে বহি দিলে ৷ বৌও তাৰ কাষতে বহি অলপ হালি লৈ দুয়োখন হাতেদি তাৰ লিংগটো লাৰিব ধৰিলে ৷ এবাৰ তল এবাৰ ওপৰ ! এবাৰ তল এবাৰ ওপৰ ! একোবাৰ লিংগৰ আগৰ ছালচটা পুৰা তললৈ নমাই দিয়ে ৷ তেতিয়া মনোদাৰ লিংগৰ আগটো ওলাই পৰে গুলপিয়া ৰঙৰ মস্ত ডাঙৰ ৰসে চপচপীয়া হৈ থকা আগটো ৷ মনোদাই আমেজতে চকু মুদি মুৰটো ওপৰ কৰি আছে ৷ লাহে লাহে মনোদাই খেৰতে শুই দিলে ৷ তেতিয়া তাৰ লিংগটো প্ৰকান্ড দেখা হৈছিল ৷ এবাৰ বৌয়ে তাৰ লিংগৰ আগৰ ছালচটা পুৰা তললৈ নমাই এখন হাতেদি মেখেলাখন দাঙি বুকুত পেচ মাৰি লৈ তাৰ পেটতোৰ ওপৰত দুফালে দুখন ভৰি দি মুটিব বহাৰ নিচিনা বহি ল’লে ৷ এখন হাতেদি কিন্তু লিংগটো ধৰিয়ে আছে ৷ সেইখন হাতেদি লিংগটো চিধা কৰি লৈ নিজৰ মস্ত তপিনাখন দাঙি তাইৰ যোনিৰ ফুটাটোত লগাই দিলে ৷ মনোদাই তলৰ পৰা টিকাতো অলপ উঠাই দিলে বৌৱে তপিনাখন লাহেকৈ তললৈ নমাই দিলে ৷ পোৰপোৰকৈ মস্ত লাঠিদাল বৌৰ যোনিত সোমাই গ’ল ৷ তেতিয়া বৌৱে ওমমমম কৰিছিল ৷ লাহে লাহে বৌ প্ৰকান্ড তপিনাখনেদি মনোদাৰ লিংগত তল ওপৰ তল ওপৰ কৰিব ধৰিলে ৷ সেই শব্দটো মোৰ আজিও মনত পৰে ৷ পক পক পোক পোক ফক ফক ফচাক ফচাক পোচোক পোচোক ৷ মনোদাৰ গুটিদুটা ওলমি আছিল তললৈ ৷ বগা বগা বিজলবোৰ গুটিকিতাত লাগি বৈ আছিল ৷ মনোদাই দুয়োখন হাতেদি বৌৰ ওলমি থকা পিহাদুটা ফেনেকি আছিল ৷ সেইসময়ত বৌৰ তপিনাখন সচাই হাতীহেন দেখাইছিল ৷ তপিনাৰ মাজত থকা মস্ত ক’লা ফুটাতো মই ভালকৈ দেখা পাইছিলো ৷মাজে মাজে মনোদাই এখন হাতেৰে বৌৰ তপিনাখন মথি দিয়ে আৰু দুটি আঙুলি পিছৰ ফুটাটোত সোমাই দিয়ে ৷ বৌৱে এবাৰ মনোদাৰ মুখত হাউলি তাইৰ মস্ত স্তন দুটা তাৰ মুখত খুৱাই দিয়ে ৷ সিও গোটেইটো একোবাৰ ভৰাই লয় আকৌ ঊলিয়াই চুহে চেলেকে ৷ মই আকৌ কমলাপেহীক চালো ৷ পেহীয়ে এইবাৰ হাগিব বহাৰ নিচিনা বহি লৈছে বুকুৰ আচঁলটো তলত পৰিছে ডাঙৰ ডাঙৰ ব্ৰা নিপিন্ধা স্তনদুটা ফুলি আছে ৷ মেখেলা পেটিকোত উজাই গৈ কৰঙন পাইছে ৷ মাখনযেন কলগছ হেন মিঠা ৰঙৰ কৰঙন দুটা ওলাই আছে ৷ মাজেদি এখন হাত সোমাই লৰাই আছে ৷ মোৰ চকুৱে চকুৱে পৰাটো অলপো লাজ নকৰিলে বৰং এটা হাহিঁ মাৰি ভৰি দুখন অলপ মেলি নিজে নিজৰ যোনিখন চালে আৰু মোৰফালে অলপ ঘুৰাহেন কৰি আঠুদুটা মেলি ধৰিলে ৷ দেখিলো নোমেৰে ভৰা যোনিখনত তেও দুটা আঙুলি ভৰাই খিচি আছে ৷ বালবোৰ ৰসে চপচপিয়া ৷ মই আকৌ ভিতৰত চালো ৷ ভিতৰত বৌৱে সব পাহৰি বম বম ঠাপ মাৰি আছে আৰু ফিচফিচাই আছে….. ” দিয়া দিয়া উঠাই দিয়া আজি তোমাৰ দাল বহুত ডাঙৰ হৈছে মোৰ পেট পাইছে ৷ ইমান ভাল লাগে তোমাৰ দাল সদাই ভৰাই থম যেন লাগে ৷ মই যেতিয়াই বিছাৰো আহিবা মোৰ খন বহলাই পেলাবা ৷ সি নোৱাৰে তাৰ দাল তোমাতকৈ সৰু ৷” মনোদাই ক’লে ” আজি মজা লাগিছে তোমাৰ খনে চেপি চেপি ধৰিছে ৷ তোমাক আজিকালি বেছি ভাল লাগে কৰি ৷”
অলপ সময় এনেকৈ যুজাৰ পিছত বৌৰ স্পীড কমি আহিল ভাগৰ লাগিছিল চাগৈ ৷ দুইজনে ঘামেদি জোল বৈ গৈছিল ৷ বৌ তাৰ গাৰ ওপৰতে শুই দিলে ৷ মনোদাৰ মস্ত দান্ডা দাল পুটকৈ বাহিৰ ওলাই গ’ল ৷ সেইদাল বগা ৰসেৰে চপচপিয়া হৈ আছিল ৷ মস্ত ক’লা লিংগটো বগা ৰসেৰে টুপটুপিয়া ৷ মনোদাই বৌক এইবাৰ আঠুকঢ়াই ল’লে ৷ এতিয়া বৌৰ তপিনাখন আৰু ডাঙৰ দেখাইছিল ৷ যোনিৰ ফুটাতোও মই দেখা পালো ৷ হাকৈ মেল খাই আছে অলপ ৰস ওলাই আছে ৷ মনোদাই বৌৰ পিছফালে আঠুদুটাত ভৰ দি লিংগটো বৌৰ যোনিত হেচি ধৰিলে ৷ কোনো বাধা নোপোৱাকৈ হৰহৰাই সোমাই গ’ল সেই পাট ৷ বৌ অলপ আগফালে হাউলি গ’ল ৷ মনোদা নৰ’ল পক পককৈ মাৰিব ধৰিলে বৌৰ ককাঁলখনত খামুচি লৈ ৷ প্ৰত্যেকবাৰ ঠাপ মাৰোতে বৌৰ প্ৰকান্ড পোকৰখন উথলি উঠে ৷ দেখি মনোদাই আৰু জোৰ জোৰকে মাৰে ৷ এবাৰ ৰৈ বৌৰ পানিলাওঁ হেন ওলমি থকা পিহাদুটা অসুৰে মোহাৰা দি মোহাৰে ৷ আকৌ ঠপিয়াই ৷ এই ঠাপ বৌৱে সহ্য কৰিব নোৱাৰি কতি পেলাই পৰি গ’ল ৷ তেতিয়া মনোদাই বৌক চিধাকৈ শুৱাই দিলে ৷ বৌৱেও ভৰিদুখন বহলকৈ মেলি দিলে ৷ মোৰ ঠিক চকুৰ সন্মূখতে আছিল ৷ কি প্ৰকান্ড বুছ বৌৰ ৷ বালেৰে ভোবোকাৰ বৌৰ যোনি ৷ তাৰে মাজতে মেল খাই থকা এটা গাত গুলপিয়া ৷ মনোদা বৌৰ ওপৰত উঠি ল’লে বৌৱে এখন হাতেৰে তাৰ লিংগটো নিজৰ যোনিচেদত লগাই ল’লে ৷ মনোদাই একেঠাপে গোটেইদাল বৌৰ বুছত ভৰাই দিলে ৷ বৌৱে ভৰিদুটা আৰু অলপ উঠাই তাৰ ককালঁত পেচ মাৰি ধৰিলে ৷ সি পুৰা উঠানমা কৰিছে ৷ গৰুচোদন দিছে বৌক ৷ কেকাই আছে তাই ৷ বাৰে বাৰে পোকৰটো উঠাই উঠাই দিয়ে ৷ অলপ পিছত মনোদাৰ স্পীড আৰু বাঢ়ি গ’ল ৷ খৰখৰকে কিছু মাৰি বৌৰ ওপৰত পৰি দিলে ৷ বৌৱে সাবতি ধৰি মনোৰ পিঠিখন পিহিব ধৰিলে ৷ বুছখনৰ পৰা কিবা আঠা আঠা জোল বৈ আহিব ধৰিলে ৷ এনেতে পেহীয়ে আমাক ইংগিত দিয়াত আমি মনে মনে উঠি আহিলো ৷ মই পিছত আছিলো ৷ পেহীৰ মেখেলাখনৰ তপিনাৰ ফুটা খিনিত থকা কাপোৰখন তিতি আছিল ৷ আহি পেহীয়ে একো নক’লে চুপচাপ নিজৰ ঘৰত গ’ল ৷ আমি কি হ’ল গমে নাপালো ৷ আমিও ঘৰ পালো ৷ ইয়াৰ পিছতো বহুদিন আমি দেখা পyাইছো নমনদাৰ বৌক জংঘলত টেমা লৈ পাইখানা কৰিব যোৱা ৷
আমি কিন্তু চাব যোৱা নাছিলো ৷ বহুদিনৰ পিছত এদিন মই অকলে তাত যাবলগিয়া হৈছিল ৷ ঘৰটোত কোনোবা আছিল যেন লাগিল ৷ মনতো কিবা লাগি গ’ল ৷ মনে মনে গৈ খেৰৰ বেৰৰ ফুটাদি ভিতৰত চালো ৷ দেখি মুৰ ঘুৰি গ’ল ৷ মনোদাই কমলাপেহিক চুদি আছে ৷ কমলাপেহিয়ে মেখেলা উঠাই দুই ভৰি মেলি চকু মুদি তাৰ ঠাপ খাই আছে ৷ কমলাপেহিয়ে কৈ আছে
— কেদিনমান ৰাতি নাহিবা ৷ ভাগিনজনী আহিছে ৷
মনোদা — তোক নুচোদাকে মোৰ ভালে নালাগে ৷ পিহাকেতা নুচুহিলে মোৰ পিয়াহে নপলাই ৷
— কিয় নমনৰ ঘৈনিয়েকক চুদিবি ৷
— নাই অ তোৰ নিচিনা নহয় ৷ তাইক কেবল চুদিব লাগে ৷ ৰেন্ডি তাই ৷ তোক মোৰ মৰম লাগিছে ৷ তোৰ দেহাটোৱে মোক পাগল কৰি দিছে ৷
বহুদিনৰ পিছত এদিন গম পালো মনোদাই কমলাপেহিয়ক বিয়া কৰাইছে ৷
