ਹਾਂਜੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ । ਉਮੀਦ ਹੋ ਸਭ ਠੀਕ ਹੋਵੋਗੇ
ਲਵੋ ਜੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹਾਂ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਵਾਲੀ। ਵੀਰ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੋ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਂਗਲ ਪਾ ਕਿਉਂਕਿ ਕਹਾਣੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਲੰਬੀ ਚੱਲੇਗੀ।
ਭਾਗ ਪਹਿਲਾ (1)
ਪਾਤਰ
ਮੈਂ ਉਮਰ 22 ਸਾਲ
ਵੀਰਪਾਲ -(ਤਾਏ ਦੀ ਕੁੜੀ) ਉਮਰ 23 ਸਾਲ ਰੰਗ ਗੋਰਾ ਮੁੰਮੇ 34 ਤੇ ਬੁੰਡ 36
ਕਿਰਨ -( ਵੀਰਪਾਲ ਦੀ ਸਹੇਲੀ) ਉਮਰ 23 ਸਾਲ ਰੰਗ ਗੋਰਾ ਮੁੰਮੇ36 ਬੁੰਡ 38
ਜੱਗੂ – ਕਿਰਨ ਦਾ ਆਸ਼ਿਕ ਉਮਰ 25 ਸਾਲ ਰੰਗ ਦਾ ਕਾਲਾ
ਮੇਰਾ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕਨੈਡਾ ਚ ਹੈ। ਮੈ ਇੱਕਲਾ ਤਾਇਆ ਜੀ ਹੁਣਾ ਨਾਲ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਤਾਇਆ ਜੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਚ ਤਾਈ ਜੀ ਤੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਹੈ। ਮੁੰਡਾ ਤਾਂ ਏਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਓਹ ਜਿਆਦਾਤਰ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਕਰਕੇ ਓਹਦਾ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਚ ਕੋਈ ਲੈਣਾ ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤਾਇਆ ਜੀ ਹੁਣਾ ਦੀ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਹੈ ਵੀਰਪਾਲ ਜੋ ਕਿ 4 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਆਵਦੇ ਨਾਨਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਦੀਵਾਲੀ ਦੇ ਦਿਨ ਵੀ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦੇ ਸਨ
ਤਾਈ – ਪੁੱਤ ਉੱਠ ਟਾਇਮ ਦੇਖ ਕਿੰਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਕਾਲਜ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ।
ਮੈ- ਉੱਠ ਜਾਨਾ ਤਾਈ ਜੀ ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਟਾਇਮ ਪਿਆ ।
ਤਾਈ – ਤੂੰ ਰੋਜ ਇਹੀ ਕਹਿ ਕੇ ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਨਾ ਉੱਠ ਖੜ ਨਾਲੇ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਵੀਰਪਾਲ ਨੂੰ ਲੈਣ ਜਾਣਾ ਹੈ ਓਹ ਬਹੁਤ ਟਾਇਮ ਤੋਂ ਫੋਨ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ।
ਮੈਂ- (ਇੱਕਦਮ ਉੱਠ ਕੇ) ਵੀਰਪਾਲ ਦੀਦੀ ਨੂੰ?
ਵੀਰਪਾਲ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੱਨ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਤਾਈ – ਹਾਂ ਵੀਰਪਾਲ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਪੜਾਈ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਹੀ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗਣਾ ਹੈ ਉਹਨੇ ਨਾਲੇ ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਛੁੱਟੀਆਂ ਲਈਆਂ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਿਆ ਦੀਵਾਲੀ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦੀ ਆ
ਮੈਂ – (ਮਨੋ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ) ਹਾਂ ਜਲਦੀ ਜਾਵੋ ਵੀਰਪਾਲ ਦੀਦੀ ਤਹਾਨੂੰ ਉਡੀਕ ਰਹੀ ਹੋਣੀ ਆ ਓਹਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਤਾਂ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫਿਰ ਤਹਾਨੂੰ
ਮੈਂ ਅਤੇ ਤਾਈ ਜੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਏ ।
ਤਾਈ ਜੀ – ਨਾਲ਼ੇ ਘਰ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਲਾ ਕੇ ਚਾਬੀ ਨਾਲ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਫੜਾ ਜਾਵੀਂ
ਮੈਂ – ਠੀਕ ਹੈ ਤਾਈ ਜੀ ਤੁਸੀ ਬੇਫ਼ਿਕਰ ਹੋ ਕੇ ਜਾਵੋ ਤੇ ਜਲਦੀ ਮੁੜ ਆਵੋ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨਾ ਕਾਲੇਜ।
ਤਾਈ ਜੀ ਹੁਣੀ ਗੱਡੀ ਤੇ ਵੀਰਪਾਲ ਨੂੰ ਲੈਣ ਚਲੇ ਗਏ
ਮੈਂ ਵੀਰਪਾਲ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚ ਡੁੱਬਿਆ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈ ਬਾਥਰੂਮ ਗਿਆ ਅਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਲੰਨ ਤੋਂ ਵਾਲ ਕੱਟੇ ।
ਅਤੇ ਵੀਰਪਾਲ ਦੇ ਓਹ ਅੱਧਨੰਗੇ ਮੁੰਮੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਗੋਲ ਗੋਲ ਹਿੱਲਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਮੈ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਫਿਰ ਨਹਾ ਕੇ ਕਾਲੇਜ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਕਾਲੇਜ ਜਾਣ ਸਾਰ ਮੈਨੂ ਜੱਗੂ ਮਿਲ ਪਿਆ
ਜੱਗੂ ਭਾਵੇਂ ਘਰ ਦਾ ਗਰੀਬ ਸੀ ਪਰ ਯਾਰੀ ਪੱਖੋਂ ਵਦੀਆ ਸੀ ਦਿਲ ਦਾ ਸਾਫ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਮੂੰਹ ਤੇ ਬੋਲ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ।
ਜੱਗੂ – ਕਿਵੇਂ ਆ
ਮੈਂ – ਵਦੀਆ ਤੂੰ ਦੱਸ ਕਿਵੇਂ ਆ
ਜੱਗੂ – ਵਦੀਆ ਪਰ ਤੂੰ ਬੜਾ ਨਿਖਰਿਆ ਫਿਰਦਾ ਅੱਜ ਲੱਗਦਾ ਕੋਈ ਨੱਢੀ ਫਸਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੇਂਗਾ
ਮੈਂ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ- ( ਮਨੋ ਮਨ ਸੋਚਿਆ ਫਸਾਉਣਾ ਤਾਂ ਆਵਦੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਹੀ ਆ ਓਹਦੀ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨੀ ਆ ਓਹ ਵੀ ਚੱਟ ਕੇ) ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਉਂਝ ਹੀ ਬੱਸ –
ਜੱਗੂ – ਨਹੀਂ ਓਏ ਕੋਈ ਗੱਲ ਤਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਕਾਲੇਜ ਚ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਏ
ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਸ਼ਰਤਾਂ ਲਾਉਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਵੀ ਇਹਦੇ ਏਨੇ ਇੰਚ ਦੇ ਆ ਇਹਦੀ ਬੁੰਡ ਏਨੀ ਇੰਚ ਦਾ ਆ ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਬਰਾ ਦੇ ਰੰਗ ਤੇ ਕੱਛੀਆਂ ਦੇ ਰੰਗ ਬੁੱਝੀ ਜਾਣੇ।
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਦੀ ਨਵਨੀਤ ਲੰਘੀ ਮੈ ਤੇ ਜੱਗੂ ਨੇ ਨਵਨੀਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਉਂਗਲ ਚਾੜ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਨਵਨੀਤ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਗਏ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਨਵਨੀਤ ਨੂੰ ਲੰਨ ਮਸਲ ਕੇ ਦਿਖਾਉਣ ਲੱਗ ਗਏ
ਮੈਂ ਨਵਨੀਤ ਨਾਲ ਜਿਆਦਾ ਪੰਗੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਵੀ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਨਵਨੀਤ ਜਮਾ ਮੈਨੂੰ ਵੀਰਪਾਲ ਵਰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਜੱਗੂ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਕਿਰਨ ਦੀ ਵੀ ਦੋਸਤ ਸੀ
ਪਰ ਨਵਨੀਤ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਗੱਲ ਉੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ ਵੀ ਓਹ ਆਵਦੇ ਸਕੇ ਭਰਾ ਤੋਂ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੂ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸੁਣੀ ਸੀ ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ।
1.30 ਕੁ ਵਜੇ ਮੇਰੇ ਫੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜੀ
ਮੈਂ ਬੋਲਿਆ hello ਕੌਣ
ਅੱਗੋਂ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਅਵਾਜ ਚ ਜਵਾਬ ਆਇਆ – ਦੱਸਾਂ?
