ਰਵੀ ਇਕ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹਨੂੰ ਅਕਸਰ ਦਵਾਈਆਂ ਲੈ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਦੇਣ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲਾਕ ਡਾਊਨ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇੰਜੈਕਸ਼ਨ ਵੀ ਲਗਾ ਕੇ ਆਈ ਤੇ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਐਡਰੈਸ ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਰਵੀ ਘਰ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਉਹ ਦਵਾਈ ਫੜ ਕੇ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।ਰਵੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਐਡਰੈੱਸ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬੈੱਲ ਵਜਾਈ। ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਦਰਵਾਜਾ ਨਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਕਰੀਬ 15 ਮਿੰਟ ਵੇਟ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ। ਕਰੀਬ 30-32 ਸਾਲ ਉਮਰ ਦੀ ਔਰਤ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਰਵੀ ਉਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸੁੱਧ ਬੁੱਧ ਭੁੱਲ ਬੈਠਾ। ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਗੋਰਾ ਜਿਸਮ, ਕਾਮ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅੱਖਾਂ, ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਛਾਤੀ, ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੋਏ ਵਾਲ ਦੇਖ ਕੇ ਰਵੀ ਦਾ ਸੰਦ ਅੰਗੜਾਈਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗਾ। ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਖਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਗੁਆਚਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਔਰਤ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਕੇ ਬੁਲਾਇਆ,”ਹਾਂ ਜੀ ਦੱਸੋ ਕੀ ਕੰਮ ਹੈ”?
ਰਵੀ ਜਿਵੇਂ ਨੀਂਦ ਤੋਂ ਜਾਗਿਆਂ ਹੋਵੇ , ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ,” ਜੀ..ਜੀ… ਮੈਂ… ਮੈਂ..”
ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਕੁੱਝ ਬੋਲਿਆ ਹੀ ਨਾ ਗਿਆ।
“ਕੀ ਕੀ ਜੀ ਜੀ ਕਰੀ ਜਾਨੈਂ”।
“ਜੀ ਮੈਂ ਦਵਾਈਆਂ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਸਤੇ”।
“ਉਹ ਅੱਛਾ , ”
“ਜੀ ਮੈਂ ਤੇ 15 ਮਿੰਟ ਤੋਂ ਬੈੱਲ ਵਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ , ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਖੋਲ੍ਹਿਆ”।
“ਮੈਂ ਨਹਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ”।
“ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ” ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆ ਵੱਲ ਘੂਰਦਾ ਹੋਇਆ ਰਵੀ ਬੋਲਿਆ।
ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਤਾੜ ਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਔਰਤ ਰਵੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀ,”ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਟੀਕਾ ਲਗਾ ਦਿਓ ਗੇ ਮੇਰੇ”।
ਰਵੀ ਨੇ ਸਿਰਫ ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਉਹ ਤਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
“ਚਲੋ ਫਿਰ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਓ”।
“ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਧੋ ਲਵੋ ” ਕਹਿ ਕੇ ਉਹ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਈ।
ਕੋਈ ਵੀ ਹੱਥ ਧੋ ਕੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ। ਕਾਰ ਦੇਖ ਕੇ ਰਵੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ੍ਹਾ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਉਹ ਔਰਤ ਉਸ ਲਈ ਜੂਸ ਲੈ ਕੇ ਆ ਗਈ।
“ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਮੈਡਮ”।
“ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਪਾਇਲ ਹੈ ਤੇ ਹਾਂ ਮੈਂ ਫਿਲਾਲ ਇਕੱਲੀ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹਾਂ।”
ਜੂਸ ਦੀ ਘੁੱਟ ਭਰਦਾ ਹੋਇਆ ਰਵੀ ਬੋਲਿਆ,” ਇਕੱਲੇ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿ ਲੈਂਦੇ ਓ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਤੀ ਕਿੱਥੇ ਨੇ”?
“ਉਹ ਕੈਨੇਡਾ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕਾਗਜ਼ ਅਜੇ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੋਏ”.
ਪਾਇਲ ਬੋਲੀ।
ਰਵੀ ਲਗਾਤਾਰ ਓਹਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਓਹਦੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲਈ ਤੜਫ ਰਹੇ ਸਨ। ਟਾਇਟ ਪਜਾਮੀ ਚਿੱਤੜਾ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਰਵੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਤੰਬੂ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ।
ਤੇ ਪਾਯਲ ਦਾ ਵੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮਨ ਬਹਿਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਮਾਰੀ ਛਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਬੋਲਿਆ,”ਚਲੋ ਤੁਹਾਡੇ ਇੰਜੈਕਸ਼ਨ ਲਗਾ ਦਵਾ”।
ਪਾਯਲ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਲੇਟ ਗਈ। ਰਵੀ ਓਹਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਦੇਖਦਾ ਇੰਜੈਕਸ਼ਨ ਭਰ ਕੇ ਕਾਟਨ ਲਈ ਕੇ ਕੋਲ਼ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।
ਰਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ,”ਆਪਣੀ ਪਜਾਮੀ ਹੇਠਾਂ ਕਰੋ”।
ਓਹਨੇ ਸੰਗਦੀ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਹੇਠਾਂ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਰਵੀ ਨੇ ਆਪ ਫੜ ਕੇ ਕਾਫੀ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਪੈਂਟੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਗੋਰੇ ਨਿਸ਼ੋਹ ਲੱਕ ਅਤੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕੇ ਰਵੀ ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਹਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖ ਕੇ ਪਾਯਲ ਬੋਲੀ
“ਕੀ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹੋ”,
“ਜੀ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਹੋ,,,
ਇਕੱਲੇ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿ ਲੈਂਦੇ ਓ,,,” ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਰਵੀ ਉਸਦੇ ਇੰਜੈੱਕਸ਼ਨ ਲਗਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਰਵੀ ਬਿਲ ਕੁਲ ਓਹਦੇ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਸੂਈ ਲੱਗੀ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਲਿਆ। ਇੰਜੈਕਸ਼ਨ ਲਗਾ ਕੇ ਓਹ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਪਾਇਲ ਨੇ ਅਜੇ ਵੀ ਰਵਿ ਦਾ ਪੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਛੱਡਿਆ। ਸਹਿਲਾਉਣ ਕਰਕੇ ਪਾਇਲ ਗਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਪਈ। ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਬੈਠ ਗਿਆ।
ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਤੇ ਗਿੱਲੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਉਲਟੀ ਹੋ ਕੇ ਲੇਟੀ ਹੋਈ ਪਾਯਲ ਇੰਦਰ ਦੀਆਂ ਦੇਵੀਆਂ ਮਾਤ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਲਾਈਫ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਪਰ ਪਾਯਲ ਸਭ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ।
ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਫੇਰਦਾ ਰਵੀ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕਮਰ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।ਪਾਇਲ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਸੈਕਸ ਲਈ ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ਸੀ, ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਗਿਆ। ਉਹ ਅੱਜ ਸੋਹਣੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਪੀਂਘਾਂ ਝੂਟਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਪਰ ਨਖ਼ਰਾ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਇਕ ਦਮ ਉਠ ਕੇ ਬੋਲੀ “ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਏ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਨਈ ਆਉਂਦੀ, ਹੁਣੇ ਤੇਰੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਦੀ ਹਾਂ”।
ਤੇ ਉਠਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਜਾਮੀ ਤਾਂ ਗੋਡਿਆਂ ਤੱਕ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਰਵੀ ਨੇ ਹੋਂਸਲਾ ਕਰਕੇ ਇਕ ਬਾਹ ਤੋਂ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪਾਇਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ। ਤੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਪਾਇਲ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਓਹ ਵੀ ਨਾ ਸਹਿ ਸਕੀ ਤੇ ਰਵੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾ ਲਈ। ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਬਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਵਸ ਤੇ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਸ ਕਰਦਿਆਂ-ਕਰਦਿਆਂ ਪਾਇਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਰਵੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ । ਰਵੀ ਉਸ ਦੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਨਾਲ ਨਾਲ ਰਵੀ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮੇ ਵੀ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਕਿਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋਏ। ਦੋਨੋਂ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੋਏ ਪਏ ਸਨ। ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਦੇ ਡੋਰੇ ਤੈਰ ਰਹੇ ਸਨ ਪਾਇਲ ਨੇ ਰਵੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਪੈਂਟ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਕਮੀਜ ਫੜ ਕੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਤੇ ਪਜਾਮੀ ਵੀ ਖਿੱਚ ਕੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਪਾਯਲ ਬਰਾ ਪੈਂਟੀ ਵਿਚ ਅਪਸਰਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਦੀ 34 ਦੇ ਸਾਈਜ਼ ਦੇ ਮੰਮੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਰਵੀ ਅੱਜ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਸੱਤਵੇਂ ਅਸਮਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਪਾਇਲ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਿਆ। ਪਾਇਲ ਨੇ ਕਮਾਂਡ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਲੈ ਲਈ ਸੀ ਰਵੀ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਤੋ ਉਪਰ ਨੂੰ ਆਉਣ ਲੱਗੀ। ਰਵੀ ਤਾਂ ਬੱਸ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਲੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਰਵੀ ਬੋਲੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ,,”ਪਾਇਲ ਆਹ ਓਹ ਉਫ ਜਾਨ ਹਾਏ,,,,,”
ਪਾਇਲ ਨੇ ਰਵੀ ਦੇ ਅੰਡਰਵਿਅਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਰਵੀ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਪਾਇਲ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਵੱਜਾ। ਇੰਨਾ ਮੋਟਾ ਸੰਦ ਦੇਖ ਕੇ ਪਾਇਲ ਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਚਮਕ ਆ ਗਈ।
“ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਂ, ਏਨਾ ਮੋਟਾ” ਪਾਇਲ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿਕਲਿਆ।
“ਜਾਨ ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੀ ਹੈ, ਇਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ”
ਪਾਇਲ ਲਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮਾਸ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਅੰਗੂਠਾ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਪਈ। ਰਵੀ ਤਾਂ ਬਸ ਅਨੰਦ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਪਾਇਲ ਲੱਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈਂਦੀ ਰਵੀ ਨੇ ਝਟਕੇ ਵਿਚ ਪਾਇਲ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬਰਾ ਪਾੜ ਦਿੱਤੀ, ਉਹਦੇ ਢਿੱਡ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਮੁਮਿਆ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਖੱਬਾ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ, ਸੁਣ ਪਾਇਲ ਤੋ ਸਹਿ ਨਹੀਂ ਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਓਹ ਸੀ ਸੀ ਸੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਰਵੀ ਨੇ ਕੱਛੀ ਪਾੜ ਦਿੱਤੀ। ਦੋਨੋਂ ਹੁਣ ਅਲਫ ਨੰਗੇ ਸਨ। ਇਕ ਦੂਜੇ ਵਿਚ ਸਮਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਰਵੀ ਕਦੀ ਸੱਜਾ ਕਦੇ ਖੱਬਾ ਮੁਮਾ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਾਇਲ ਦਾ ਜਿਸਮ ਮਹਿਕਾਂ ਵੰਡ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਰਵੀ ਓਹਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਲਵ ਬਾਈਟ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਪੈ ਚੁੱਕੇ ਸਨ, ਪਾਇਲ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਕਰ ਕੇ ਰਵੀ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਸਾਰਾ ਪਿੰਡਾ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨਾਲ, ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਪੈਰਾ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਂ ਕੇ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ, ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਓਹ ਪਾਇਲ ਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਪੱਟਾਂ ਤੱਕ ਆ ਗਿਆ ਪਾਇਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ, ਰਵੀ ਨੇ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਏ ਬਿਨਾ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ , ਨਿੱਪਲਾ ਨੂੰ ਮਰੋੜ ਰਿਹਾ ਕ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਜਿਸਮ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ,
ਪਾਇਲ ਦਾ ਜਿਸਮ ਭੱਠੀ ਵਾਂਗ ਤਪ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸ ਤੋ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਰਵੀ ਪਲੀਜ ਚੋਦੋ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ,,,, ਸਿਸਕਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ, ਪਰ ਰਵੀ ਮੁੰਮੇ ਚੂਸਣ ਚ ਲੱਗਾ ਸੀ,
ਗਸਤੀ ਦੇ ਬੱਚੇ ਚੋਦ ਦੇ ਹੁਣ,,,,, ਆਹ ਆਹ,, ਹਾਉਕੇ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ, ਪਰ ਰਵੀ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੰਦ ਪਾਇਲ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲਿਆ,,” ਇਹਨੂੰ ਚੂਸ ਰੰਨੇ, ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਰੱਨ ਕਿਹੜਾ ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਮਿਲਦੀ ਆ, ਤੈਨੂੰ ਸਬਰ ਨਾਲ ਚੋਦਾਗਾ ਮਿੱਠੀਏ ਇੰਨੀ ਛੇਤੀ ਨਹੀਂ”
ਪਾਇਲ ਗੁਲਾਮਾਂ ਵਾਂਗ ਰਵੀ ਦਾ ਲਂਨ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਈ, ਉਹ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਓਹਦਾ ਲਨ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ।
ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਮਰੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਗੋਰੇ ਮੂਮੇ ਲਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ, ਪਾਇਲ ਨੇ ਜ਼ੋਰ-ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਲਨ ਚੂਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਰਵੀ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਰਵੀ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਹੁਣ ਡਿਸਚਾਰਜ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ,ਆਪਣਾ ਲਨ ਪਾਇਲ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਖਿੱਚ ਲਿਆ, ਪਾਇਲ ਇਵੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਕੋਲੋਂ ਖਿਡੌਣੇ ਖੋਹ ਲਿਆ ਹੋਵੇ,
ਹੁਣ ਰਵੀ ਪਾਇਲ ਦੇ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁਦੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਪੂਰੀ ਜੀਭ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਾਇਲ ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਦੇ ਮੱਛੀ ਵਾਂਗ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ, ਫੂਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤੇ ਰਵੀ ਓਹਦਾ ਮਿੱਠਾ ਨਮਕੀਨ ਪਾਣੀ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਰਵੀ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰ ਪਾਈ , ਰੰਨ ਦੀ ਫੂਦੀ ਪੂਰੀ ਟਾਇਟ ਸੀ, ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਦਾ ਕਮਾਲ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਫੁਦੀ ਦਾ ਦਾਣਾ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ,
ਹਾਏ ਆਹ ਰ ਰ ਵੀ ਵੀ ਵੀ,,,, ਆਏ ਹਾਂ, ਉਫ , ਬਸ ਰੁਕੀ ਨਾ ਬਸ ਆਹ ਮੈਂ ਗਈ ਆਹ, ਹਾ, ਹਾ ਆ, ਆ, , ਮੁੰਮੀ , ਆਹ ,, ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਰੰਨ ਝੜ ਗਈ, ਰਵੀ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੁਮੇ ਚੂਸਦਾ ਹੋਇਆ ਗਰਦਨ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਹੁੰਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਪਾਯਲ ਦੀ ਆਹ ਨਿਕਲ ਗਏ, ਰਵੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਰੰਨ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕਿੱਦਾ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਓਹ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ ਜਦ ਤਕ ਰੰਨ ਨੇ ਲੱਨ ਫੜ ਕੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨਾ ਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਰੰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਾਲ ਦੀ ਸੀ । ਰਵੀ ਦਾ ਸੱਤ ਇੰਚ ਦਾ ਸੰਦ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਰਵੀ ਨੇ ਫੜ ਕੇ ਬੈਡ ਦੀ ਨੁੱਕਰ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਬੈਡ ਤੋ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਪਾਇਲ ਸਿਸਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਲੱਨ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਰੰਨ ਦਾ ਹੌਕਾ ਨਿਕਲਿਆ ,,,ਆਹ ਮਾਰ ਤੀ ਵੇ,, ਅੱਧਾ ਲੱਨ ਫੂੱਦੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਫੁੱਦੀ ਉਮੀਦ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੰਗ ਸੀ, ਰਵੀ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਘੱਸਾ ਹੋਰ ਮਾਰਿਆ ਜੋਰ ਨਾਲ, ਲਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਰੰਨ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆਂ, ਤੜਫਣ ਲੱਗ ਪਈ, “ਕੰਜਰਾ ਪਾੜਤੀ ਵੇ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੂੱਦੀ ਸਾਲਿਆ ਆਏ”,
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਉਪਰ ਥੱਲੇ ਚਾਰ-ਪੰਜ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਸੰਦ ਨੂੰ ਟਿਕਾਣੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ, ਰੰਨ ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਰਵੀ ਰਹਿਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਰਿਹਾ, ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਰੰਨ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਕ ਹੋਰ ਅਵਾਜ਼ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਛਣ ਛਣ ਛਣ, ਰਵੀ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਰੰਨ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵੱਲ ਗਈ, ਰੰਨ ਦੇ ਪੈਰ ਰਵੀ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਸਨ, ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਲ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ, ਛਣ ਛਣ ਕਰਕੇ ਚੁਦਾਈ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਰੋਮੈਂਟਿਕ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ,
ਰਵੀ ਸੋਚ ਕ ਹੱਸ ਪਿਆ, ਕਿ ਪਾਇਲ ਦੀ ਵੱਜ ਰਹੀ ਐ ਤੇ ਪਾਇਲ ਵੀ ਵੱਜ ਰਹੀ ਏ।
ਪਾਇਲ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ,” ਜਾਨ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਦੇ, ਫੁਦੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਤਾਇਆ ਏ, ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਐ ਮੈਨੂੰ, ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਇਹ ਦਾ ਫੁਦਾ ਬਣਾ ਦੇ, ਲਗਾਤਾਰ ਝਟਕੇ ਮਾਰਨ ਕਰਕੇ ਰੰਨ ਫਿਰ ਝੜ ਗਈ,
ਰਵੀ ਨੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਡੋਗੀ ਸਟਾਇਲ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਰੰਨ ਇਕ ਸਕਿੰਟ ਵਿਚ ਕੌਡੀ ਹੋ ਗਈ।
ਰਵੀ ਨੇ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਲੱਨ ਫੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ,ਰੰਨ ਦੇ ਮੰਮੇ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਝੂਲ ਰਹੇ ਸਨ, ਰੰਨ ਲਗਾਤਾਰ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਵੀ ਇੰਜਣ ਵਾਂਗ ਜੋਰ-ਜੋਰ ਦੀ ਪਾਇਲ ਵਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਥੱਪ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਦੋਨੋ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਸੈਕਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਪਾਇਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਭੁਖ ਨੇ ਅੱਜ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਪਾਰ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਰਵੀ ਚੋਦ ,,, ਹਾਏ ਰਵੀ ਮਰ ਗਈ ,,, ਆਹ,, ਹਾਏ,,,,,,,,,,, ਉਫਫ ,, ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ,, ਉਫ ਹਾਏ,,, ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਰੰਨ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਝੜ ਗਈ।
ਰਵੀ ਦਾ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ, ਹੁਣ ਰਵੀ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਪਾਇਲ ਨੂੰ ਆਪਨੇ ਉੱਪਰ ਲਨ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ , ਓਹ ਲੱਨ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਕੇ ਬੁੰਡ ਉੱਪਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਈ।ਪਾਇਲ ਝੁਕ ਕੇ ਰਵੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲ਼ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੁਦਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਵੀ ਥੱਲਿਓਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, , ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾਂ ਕੇ ਚੁਦਾਈ ਚਾਲੂ ਰੱਖੀ, ਸਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਰੁਕ ਗਿਆ ਸੀ,
ਹੁਣ ਪਾਇਲ ਥੱਕ ਗਈ ਸੀ ਰਵੀ ਨੇ ਪਾਇਲ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਲਮੇ ਪਾਂ ਕੇ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਆ ਇਕੋ ਵਾਰ ਚ ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਪਾਇਲ ਦੀ ਹਵਸ ਪੂਰੀ ਹੋ ਚੁਕੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ, ਪਰ ਰਵੀ ਦਾ ਅਜੇ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਪਾਂਇਲ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਰਵੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਗੁਬਾਰ ਉੱਠਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਪਾਇਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਚੋਦਣ ਲੱਗ ਪਿਆ,
ਆਹ, , ਹਾਏ, ਰੰਨੇ, ਸਾਲੀਏ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ, ਤੇਰੇ ਚੋ ਬਹੁਤ ਗਰਮੀ ਅਾ,, ਆਹ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ,
ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੈ ਡਿਸਚਾਰਜ ਕਰੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ,
ਆਹ ਉਫ ਉਫ ਆਹ ਮੈਂ ਗਿਆ,,, ਕਹਿ ਕੇ ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਪਾਇਲ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਉੱਪਰ ਹੀ ਲੇਟ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ,,,,,..