ਰੂਪ ਦੀ ਜਾਗੋ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮਾਰੀ |

ਇਹ ਕਹਾਨੀ ਸੋਹਣੀ ਸੁਨਖੀ ਤੇ ਫੁੱਲਾ ਜਹੀ ਮਲੂਕ ਮੁਟਿਆਰ ਰੂਪ ਦੀ ਹੈ ਇਕ ਤੇ ਆਖਰੀ ਭਾਗ ਤਿਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਗੈਰਾ ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ 36 30 38 ਸੈਕਸੀ ਫਿਗਰ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ 23 ਸਾਲਾਂ ਰੂਪ ਦਾ ਰੂਪ ਵੀ ਅੱਤ ਦਾ ਕੇਹਰਵਾਨ ਸੀ ਬੜੇ ਬੜੇ ਗੋਲ ਗੁਬੰਦ ਜੇਹੇ ਦੁਧ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂ ਨਿਕਲੀ ਤੁਰਦੀ ਚਾਨਦੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬੁੜੇਆ ਦੇ ਵੀ ਲਨ ਖੜੇ ਕਰਾ ਰੱਖੇ ਸੀ ਕਈ ਮੁੰਡੇ ਲਾਈਨ ਮਾਰਦੇ ਸੀ ਪਰ ਹਥ ਕਿਸੀ ਦੇ ਨੀ ਆਈ ਸੀ ਓਹਨੁ ਮਰਦਾ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਨੀ ਸੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਰੋਜ ਵਾਂਗ ਰੂਪ ਜਦੋ ਕਾਲਜ ਤੋ ਵਾਪਿਸ ਆਈ ਤਾ ਓਹਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੋਲਦੇ ਕਿਹਾ, ” ਆ ਗਈ ਧੀ ਚਲ ਰੋਟੀ ਖਾਕੇ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਆਰਾਮ ਕਰਲਾ ਫੇਰ ਅਪਾ ਚਲੀਏ” ਰੂਪ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁਛਿਆ “ਕਿਧਰ ਜਾਣਾ ਮਾ ਅੱਜ?” ਲੇ ਭੁਲ ਗੀ ਮਾਸੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਓਹਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸਮਾਗਮ ਅਪਨੇ ਜੀਤੇ ਦਾ ਆਪਾ ਤਾ ਜਾਣਾ ਹੀ ਆ। ” ਉਸਦੀ ਮਾ ਨੇ ਕਪੜੇ ਪ੍ਰੈਸ ਕਰਦਿਆ ਕਿਹਾ।
ਬੱਸ ਫੇਰ ਕੀ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੇ ਤਿਆਰੀ ਖਿਚਤੀ ਤੇ ਰੂਪ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਉਚੀ ਲੰਬੀ ਗੋਰੀ ਮੁਟਿਆਰ ਦੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਉਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂ ਨਿਕਲੇ ਦੁੱਧ ਤੇ ਖੁਲੇ ਵਾਲ ਲਾਲ ਬੁੱਲ ਮੋਟੀ ਬੁੰਡ ਕਿਸੀ ਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਗੱਲ ਦੂਰ ਬਲਕਿ ਕੁੜੀਆ ਨੂ ਵੀ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਨੂ ਕਾਫੀ ਸੀ। ਸਭ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਲ ਗਏ।
dj ਦਾ ਰੌਲਾ ਰੱਪਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਰੂਪ ਸਭ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਤਦ ਹੀ ਇੱਕ ਕਾਫੀ ਉਮਰ ਦਾ ਬੰਦਾ 35 40 ਸਾਲ ਦਾ ਜੋ ਉਸਦੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਦੋਸਤ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖ ਦੇਖ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਚੀਭ ਮਾਰਦਾ ਜੋ ਰੂਪ ਨੂ ਬੜਾ ਅਖਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਨਾਚ ਗਾਣੇ ਚ ਮਸਤ ਹੋ ਗਿਆ ਰੂਪ ਕੋਲ ਆਕੇ ਬੋਲਿਆ ” ਹਾਂਜੀ ਸੋਹਨੇਓ ਬੰਦੇ ਨੂ ਦੀਪ ਕਿਹਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਏਧਰ ਦੂਰ ਦੂਰ ਦੇ ਪਿੰਡਾ ਤਕ ਨਾਮ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਲੈਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਪੰਗੇ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਵੀ ਡਰਦਾ ਅਪਣਾ ਨਾਮ ਤਾ ਦਸਦੇ ” ਰੂਪ ਨੇ ਖਿੱਜਦੇ ਕਿਹਾ ” ਮੈ ਬਦਮਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨੀ ਕਰਦੀ” ਜਦੋ ਕੋਲੇ ਨੂ ਹੋਕੇ ਗਿਆ ਤਾ ਰੂਪ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹਥ ਮਾਰ ਗਿਆ ਉਸਨੇ ਖੁਰ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਹਸਨ ਲਗਾ” ਸੁਣਿਆ ਬਦਮਾਸ਼ ਹੀ ਠੰਡ ਪਾ ਸਕਦੇ ਚਕਮੀਆ ਰੰਨਾ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੂ ” ਰੂਪ ਨੇ ਉਸਨੂ ਖਾ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਘੁਰਿਆ ਪਰ ਅਖੀਰ ਤਮਾਸ਼ਾ ਨੀ ਬਣਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਬਰਾਦਰੀ ਚ ਫੇਰ ਰੂਪ ਨੇ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਚਲ ਵਿਆਹ ਚ ਕਾਹਨੁ ਗਾਹ ਪਾਉਣਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ। ਰੂਪ ਦਾ ਮਨ ਖਰਾਬ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਹਜਾਰ ਵਾਰ ਤਾਏ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਫੜਕੇ ਲੈਕੇ ਜਾਨ ਤੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ ਨੱਚਦੀ। ਫੇਰ ਓਹ ਅਪਨੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂ ਲਭਦੀ ਸੀ ਤਾ ਜੇ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਕੁਛ ਦਸ ਸਕੇ ਤੇ ਮਨ ਹਲਕਾ ਹੋਵੇ ਓਹ ਕਿਧਰੇ ਦਿਖੀ ਨੀ ਤਾ ਵਾਪਸ ਹੋਣ ਲਗੀ ਉਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਉਸਦਾ ਪੈਰ ਫਿਸਲਿਆ ਤੇ ਪੀਛੇ ਕਿਸੀ ਦੀ ਮਜਬੂਤ ਬਾਹਾ ਜ ਇਸਸ ਪੇਈ “ਮਿਆਸ ਨਾਲ ਜਵਾਨ ਕਤੀ ਦਾ ਬੈਂਕ ਇਸਸਦੇ ਦੇਰ ਨੀ ਲਗਦੀ “ਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆ ਤੇ ਹਥ ਧਰਕੇ ਘੁੱਟ ਤੇ ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਝੁੰਡ ਵੀ ਮੋਟੇ ਖੜੇ ਲਨ ਨਾਲ ਬੇਉਸਨੇ ਧਕਾ ਮਾਰਦੇ ਕਿਹਾ ” ਬੋਹਤ ਹੋਈ ਤੇਰੀ ਬ ਤਮੀਜੀ ਤੁ ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਗਸਤੀ ਸਮਝ ਰਖਿਆ। ਓਹ ਤਾ ਟੈਮ ਆਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਚੀਪ ਨੇ ਲਨ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰਦੇ ਕਿਹਾ ਇਟਾ ਸੁਣਦੇ ਰੂਪ ਫਟਾਫਟ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਭੱਜ ਗਈ ਉਸਦੇ ਕੈਮਲ ਅੰਗਾ ਤੇ ਦੀਪ ਦੀ ਛੇ ਹਲੇ ਤੱਕ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕੁਵਾਰੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਮਰਦ ਦੇ ਹੱਥ ਦੀ ਛੇ ਉਸਨੂੰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਗੀ ਸੀ ਉਸਦਾ ਵੀ ਚਿੱਤ ਕਰਨ ਲਗਾ ਸੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਜੇ ਜਾਗ ਗਈ ਸੀ

ਪਰ ਜਲਦੀ ਉਸਨੇ ਅਪਨੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਕਾਬੂ ਕਰੇ ਤੇ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਕੇ ਮਾ ਨੂ ਕਿਹਾ ਆਈ। ਈ ਕੇ ਓਹਨੂ ਨੀਂਦ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਓਹ ਸੌਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਫੇਰ ਓਹ ਅਪਨੀ ਮਾਸੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਕੇ ਪੇ ਗੀ ਸਰਦੀਆ ਦੇ ਦਿਨ ਸੀ ਰਜਾਈ ਚ ਪੌਦੇ ਹੀ ਨੀਂਦ ਆਗੀ। ਕੁਛ ਚਿਰ ਵਾਦ ਰੂਪ ਨੂ ਅਪਨੇ ਲੱਕ ਤੇ ਕਿਸੀ ਦਾ ਹਥ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਆ। ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕੇ ਕੋਈ ਉਸਦੀ ਰਜਾਈ ਚ ਹੈ। ਓਹ ਪਲ਼ਟੀ ਤਾ ਦੀਪ ਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਰੇਲਾ ਪਾਉਣ ਲਗੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਚੋਰ ਨਾਲ ਛੜ ਕੇ ਥਲੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਦਿਤੀ ‘ ਹੋਏਏ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਨਿਰੀ ਮਖਣ ਮਲਾਈ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਥਲੇ ਆਈ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਦਾ ਕੀ ਕਿਰਣਾ। ” ਰੂਪ ਨੇ ਖਿਚ ਕੇ ਦੀਪ ਦੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਦਿਤਾ ਤੇ ਚੀਕਾ ਮਾਰਨ ਲਗੀ। ਦੀਪ ਨੇ ਬਾਲਾ ਤੇ ਫੜਕੇ ਘੜੀਸ ਲੀ ” ਕਿਉ ਭੇਨਚੰਦੀਏ ਕੀ ਗੱਲ ਪਿਆਰ ਹਜ਼ਮ ਨੀ ਤੈਨੂੰ ਚਲ ਮਾਰ ਹਾਕ ਤੇ ਏਹ ਵੀ ਦਸ ਦੀ ਸਭਣੂ ਕੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡਾ ਇਕਲੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਕਾਹਤੇ ਸੀ ਫੇਰ ਬਦਨਾਮੀ ਤੇਰੇ ਸਿੱਰ। ” ਦੀਪ ਨੇ ਰੂਪ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚਮਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੇ। ਰੂਪ ਮਿੰਨਤਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ” please ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ ਸੋ ਹਥ ਜੋੜਦੀ ਆ ਏਦਾ ਨਾ ਕਰੀ please ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਜੂ “।” ਕਮਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਮਰੇ ਚ ਰੋਹ ਜੁ ਬੱਸ ਮੈਨੂੰ ਅਪਨੀ ਰੀਚ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਤੇ ਤੈਨੂ ਵੀ ਸਵਰਗਾ ਦਾ ਝੂਟੇ ਦਿਉ।” ਦੀਪ ਨੇ ਰੂਪ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆ ਨੂ ਪੱਟਦੇ ਕਿਹਾ। ਰੂਪ ਉਦਾ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋ ਹੀ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਭਵਾਰੀ ਨੂ ਅਪਨੇ ਅੱਗ ਬੰਦੇ ਤੇ ਮਸਲਵਾਨ ਦਾ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੀ ਦਿਲ ਚ ਹਲਚਲ ਮਚਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਤਾ ਤੇ ਦੀਪ ਦੇ ਉਸਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਤੇ ਹਥ ਫੈਰਨ ਵਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਚ ਬਿਜਲੀ ਜੀ ਗਿਰੀ । ਓਹਨੇ ਫੜਕੇ ਓਹਨੂ ਅਪਨੇ ਉਤੇ ਗੈਰ ਲਿਆ। ਦੀਪ ਪਾਗਲਾ ਵਾਂਗ ਰੂਪ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚਮੇਣ ਲਗਾ। ਫੇਰ ਵਾਲ ਪਰਾ ਕਰਕੇ ਗਲੇ ਤੇ ਚੁੰਮਿਆ। ਹੁਣ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੁੜਤੀ ਆਪ ਤਾਰ ਕੇ ਪਰਾ ਰੱਖ ਦਿਤੀ। ਦੀਪ ਦੀ ਅਖਾਂ ਖੁਲੀ ਰੇ ਗਈਆ। ਪਿੰਕ ਰੰਗ ਦੀ ਨੈੱਟ ਦੀ ਥਾਂ ਚ ਬੜੇ ਬੜੇ ਮੁੰਮੇ ਤਣੇ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਨਾਲ ਹੀ ਟੁੱਟ ਪਿਆ। “ਹੋਏਏ ਉੱਡ ਚ ਸਾਲਿਏ ਕਿਡਾ ਮਾਲ ਚਕੀ ਫਿਰਦੀ।” ਦੀਪ ਨੇ ਥਾਂ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਕੇ ਪਰਾ ਮਾਰੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਮੁੱਮੇ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗੇ ਗੋਰੇ ਮੁੰਮਿਆ ਤੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਨਿੱਪਲ ਦੇਨੇ ਹਥਾਂ ਨਾਲ ਫੜਕੇ ਮੁੰਮੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਰੂਪ ਪੂਰਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰੂਪ ਦੇ ਪੱਟਾ ਚ ਸਿਰ ਦੇਕੇ ਦੀਪ ਮੁੰਮੇ ਚੂਸਣ
ਲਗਾ ਪੂਰਾ ਮੁੰ ਮਾ ਉਘਨੀ ਵਾਂਗ ਉਸਦਾ ਡੋਡੀਆ ਦੰਦ ਾਲ ਫੜਕੇਰੰਨ ਨੂ ਤੜਪਣ ਲਾਤਾ “ਆਹਹਹਹਹ ਹੋ ਦੀਪ ਦਰਦ ਕਰਦਾ ਹੌਲੀ ਉਸ ਮੇਰੇ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਹਏਏ ਬੱਸ ਕਰ ਹਏਏ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਔਹਹਹਹ”
ਝਟ ਦੇਣੀ ਦੀਪ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਤੀ ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਕਛੀ ਲਾਹ ਦਿਤੀ ਕਲੀਨ shave ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਦੀਪ ਹਥ ਫੈਰਨ ਲਗਾ ਤੇ ਰੂਪ ਨੂ 5 ਧਕਾ ਮਾਰਕੇ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਖੋਲਕੇ ਉਂਗਲ ਵਿਚ ਫੂਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਹਥਾਂ ਨਾਲ ਧੱਕਣ ਲਗਾ 1 ਰੂਪ ਸਿਸਕੀਆਂ ਭਰੀ ਜਾਵੇ ਔਹ ਹੋ ਹੋ ਹੋ ਹੋਏਏ? 2 ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੇ ਊਮਮਮਮ ” ” ਹਏਏ ਭੇਨਚੇਦੀ ਦੀ ਕੀਨੀ ਭੀੜੀ ਦੇਖੀ ਤੇਰੀ ਭੌਸੜੀ ਦਾ ਅੱਜ ਭੋਸੜਾ ਬਨਾਉ ਟੈਕਸੀਏ। * ਕੇਹਕੇ ਦੀਪ ਨੇ ਮੁਹ ਫੂਦੀ ਤੇ ਲਾ ਦਤਾ ਤੇ ਚੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਣ ਲਗਾ 5 ਮਿਨ ਤਕ ਫੂਦੀ ਤੇ ਜੀਭਾ ਮਾਰਕੇ ਰੂਪ ਪੂਰੀ ਤਰਾ ਤੜਫਨ ਲਾ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਆਪ ਲਨ ਕਛੇ ਚੋ ਕਰਕੇ ਰੂਪ ਦੇ ਹਥ ਚ ਫੜਾ ਦਿਤਾ ਰੂਪ ਲਨ ਫੜਕੇ ਆਈ ਪੀਛੇ ਕਰਨ ਲਗੀ ਤੇ ” ਸਾਲਿਏ ਚੁੰਗ ਇਣੁ ਅਪਨੇ ਖਸਮ ਦੇ ਲਨ ਨੂ ” ਬਾਲਾ ਤੇ ਫੜਕੇ ਲਨ ਦੇ ਚੁਪੇ ਮਰਵਾਉਣ ਲਗਾ। ਤੇਚਾ ਬੜਾ ਮੋਟਾ ਮੇਰੇ ਪੀੜ ਹੋ ਹੋਰ ” ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਮਜ਼ਾ ਵੀ ਉਨਾ ਹੀ ਦਿਉ ਤੈਨੁ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ। ਦੀਪ ਨੇ ਰੂਪ ਦੀ ਲੱਤਾ ਖੋਲਕੇ ਰੂਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਬੋਲੇ ਤੇ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਸੈਟ ਕਰਤਾ ਹਲਕਾ ਘਸਾ ਮਾਰਿਆ ” ਆ ਹਰ ਹਹ ਹੋ ਹੋਏਏ ਮਰ ਗੀ ਛਡ ਦੇ please ਮੈਂ ਮਰ ਚਨਾ। ” ਦੀਪ ਨੇ ਰੂਪ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਤੇ ਹਥ ਰਖਿਆ ਤੇ ਮੁਹ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਲਨ ਹੋਰ ਵੀ ਧਕਤਾ ਰੂਪ ਦਾ ਕਮ ਇਕ ਬਾਰ ਹੋ ਹੀ ਚੂਕਾ ਸੀ ਤਿਸਲਨ ਕਰਕੇ ਲਨ ਛੁਦੀ ਨੂ ਚੀਰਦਾ ਸਿਧਾ ਧੁਰ ਤਕ ਵੜ ਗਿਆ। ਰੂਪ ਦੀ ਅਖਾਂ ਦੇ ਹੰਜੂ ਆਰੀ। ਦੀਪ ਦੇ ਮੁਹ ਬੰਦ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਮੁਹ ਚ ਅਵਾਜ ਨੀ ਕਡ ਪਾ ਹੀ ਸੀ। ” ਏਹ ਲੈ ਗਿਆ ਪੂਰਾ ਲਨ ਤੇਰੇ ਫੂਦੀ । ਆਹ ਲੈ ਗਸਤੀਏ ਹੁਣ ਦੱਸ ਸਾਲਿਏ ਅਖੇ ਮੈਂ ਨੀ ਗਸਤੀ ਕਿਦਾ ਹੁਣ ਖਸਮ ਦੇ ਥਲੇ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਹੈ ਏਹ ਗਿਆ ਤੇਰੇ ਭੋਸੜੇ ਚ ਮੇਰਾ ਲਨ ਏਹ ਲੈ ਏਹ ਲੇ ਯਾਰ ਅਪਨੇ ਦਾ ਲਨ ਫਦੇ ਚ” ਦੀਪ ਨੇ ਰੂਪ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚਮੱਦ ਕਿਹਾ 10 12 ਵਾਰ ਅਸੇ ਮਾਰਨ ਤੇ ਬਾਦ ਦੀਪ ਨੇ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਡ ਲਿਆ ਖੂਨ ਨਾਲ ਸਬ ਲਿਬੜ ਚੁਕਾ ਸੀ ਹੁਣ ਦੀਪ ਨੇ ਕਪੜੇ ਨਾਲ ਲਹੂ ਪੂਜ ਕੇ ਛੁਦੀ ਸਾਫ਼ ਕਰੀ ਰੂਪ ਨੂੰ ਦਰਦ ਹੋਆ ਤੇ ਉਹ ਹੋਈ ਜਾਵੇ ਪਰ ਮਚਾ ਵੀ ਬੋਤ ਆਇਆ ਸੀ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਲਨ ਹੁਣ ਵੀ ਵਿਚ ਗਰਮ ਸਰੀਆ ਛਦੀ ਚ ਆਰ ਪਾਰ ਕਰਤਾ ਹੋਏ।

ਹੁਣ ਫੇਰ ਰੂਪ ਨੂ ਦੀਪ ਨੇ ਕੌਡੀ ਕਰਤਾ “ਸਲਿਏ ਮੇਰਾ ਕਿਥੇ ਹੋਆ ਮੈ ਨੀ ਛਡਣਿ ਅੱਜ”” ਨਹੀ please ਹੁਣ ਸੇ ਮਰਜੂ ਸਚੀ

ਦੀਪ ਨੇ ਮੁਧੀ ਪਾਕੇ ਰੂਪ ਦੀ ਸੁੰਡ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰੇ ਤੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਝੁੰਡ ਤਕ ਚੀਭ ਫੋਰਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀ। ਤੇ ਰੂਪ ਨੂ ਦਵਾਰਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲਗਾ।” ਹਾਏ ਸੇ ਮਰਗੀ ਉਮਮਮਮਮ ਉੱਫਰਫ ਹਏਏ ਮੇਰੀ ਫੂਦੀ ਚ ਅੱਗ ਲਗ ਰੀ ਆ ਲਨ ਵਾਸਤੇ ” ਓਹ ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਕੁਛ ਕੁਛ ਬੋਲੀ ਗੀ ਤੇ ਦੀਪ ਝੁੰਡ ਦੇ ਛੇਕ ਚ ਜੀਭਾ ਮਾਰਨ ਲਗਾ। ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਹੁੰਦੀ ਦੇ ਦਾਣੇ ਤੇ ਦੰਦੀਆ ਮਾਰਦਾ ਕਦੀ ਝੁੰਡ ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚਟ ਕੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦਾ। ਰੂਪ ਫਰ ਗਰਮ ਹੋ ਗੀ ਦੀਪ ਨੇ ਮੌਕਾ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਪੇਟ ਥਲੇ ਸਰਾਹਨਾ ਰੱਖ ਕੇਲਨ ਗੁਦੀ ਚ ਠੋਕ ਦਿਤਾ। ਰੂਪ ਵੀ ਏਸ ਬਾਰ ਬੁੱਡ ਚਕ ਚਕ ਲਨ ਵਿਚ ਲੈਂਦੀ ਸੀ। “ਹਏਏ ਤੇਰਾਕਦਾ ਬਣਾਕੇ ਛਕਣਾ ਅੱਜ ਮੈਂ ਤਾ ਵਿਆਹੀ ਨਾਲ ਰਲਾ ਕੀ ਤੇਰੀ ਦੇਖ ਅਪਣਾ ਕੋਸਤਾ ਹਥ ਲਾਕੇ ਕਿਨਾ ਪਾਟ ਗਿਆ ਤੇ ਕਿਨਾ ਬਚਿਆ। ” ਹਰ ਘਸੇ ਨਾਲ ਰੂਪ ਪੀਏ ਨੂੰ ਛੇਦੀ ਨੂ ਬੁਕ ਲਗਾਈ ਜਾਵੇ ਹੁਣ ਰੂਪ ਦੀ ਜਾਨ ਚਾ ਰੀ ਸੀ ” ਆਹ ਨੇ ਲੰਡਰੇ ਬੁੱਕ ਸਿੱਟ ਸਿੱਟ ਕੇ ਖਿਚ ਛੇਦੇ ਚ ਲਨ “ਕਸ ਕਸ ਕੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਮਾਰ ਦੀਪ ਲਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਮਰਾ ਠਪ ਠੱਪ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ‘ਚ ਹੀ ਉਸਦਾ ਛਦੀ ਲਾਲ ਹੋਈ ਪੀ ਸੀ ਦੀਪ ਨੇ ਬੁਰੀ ਰਗੜ ਸੀ। ਹੁਣ ਰੂਪ ਹੱਥ ਚੋੜ ਗੀ ਸੀ “ਹੋਏਏ ਬੱਸ ਸੇ ਮਰ ਗੀ ਮੇਰੀ ਪਾਟੀ ਗੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਛੱਡ ਦੇ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਪੈਂਦੀ। ” ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰਾ ਕੇਹਕੇ ਦੀਪ ਨੇ ਲਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਰੂਪ ਦੀ ਝੁੰਡ ਉਤੇ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਰੂਪ ਕੁੰਡ ਦੇ ਬੇਕ ਚ ਉਗਲ ਪਾਕੇ ਘੁਮਾਉਨ ਲੱਗੀ। ਤੇ ਠੰਡੇ ਹੋਕੇ ਭਰਨ ਲਗੀ ” ਹਏਏ ਹਏਏ ਮਰਗੀ ਅੱਹਹ ਹ ਹ ਖੜਾ ਨੀ ਹੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕੀ ਕਰਤਾ ਤੂ ”
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰੂਪ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਹੋਈ ਰਾਤ ਦੀ ਥਕਾਨ ਹਲੇ ਵੀ ਬਾਕੀ ਸੀ ਫੇਰ ਓਹ ਦੀਪ ਨੂ ਅਪਣਾ ਨੰਬਰ ਦੇ ਗੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦੇ ਦੋਨੋ ਅਪਨੀ ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਬੁਜਾ ਪਾਉਣ।