కొద్దిసేపటికి అసిస్టెంట్ వచ్చి “మేడం డైరెక్టర్ పిలుస్తున్నాడు” అని చెప్పాడు. నేను వెంటనే తనతోపాటు వెళ్ళాను. “అందరూ కలసి భోజనానికి వెళుతున్నాము, వర్మ (ప్రొడ్యుసర్) సార్ కూడా వస్తున్నారు నిన్ను కూడా తీసుకురమ్మని చెప్పారు” అని డైరెక్టర్ అన్నాడు. నేను ఇక తప్పదన్నట్టు వాళ్ళతో వెళ్ళాను.
హోటల్లో నేను ఒక మూలలో ఉన్న కుర్చీలో కూర్చొన్నాను. కాసేపటికి వర్మ గారు వచ్చారు. నేను టేబుల్ రిజర్వ్ చేశాను అందరూ అక్కడకు వెళదామని అన్నారు. నేను కూడా వారితోనే వెళ్లాను. AC హాల్లోకి వెళ్ళిన తరువాత నేను దూరంగా కూర్చోబోతే పిలిచి తనపక్కన కూర్చోమన్నాడు. నేను ఇక్కడ పర్వాలేదు అన్నా కూడా తన పక్కన కూర్చొనే వరకూ నన్ను వదలలేదు. వెంటనే నా పక్కన చైతన్య వచ్చి కూర్చొన్నాడు. నేను ఎటూ తప్పించుకోలేని పరిస్థితి. నాకు ఎడమ పక్క వర్మ కుడిపక్క చైతన్య. నాకు ఎదురుగా డైరెక్టర్, అతని అసిస్టెంట్లు కూర్చొన్నారు.
ఒక్కసారిగా నా ఎడమ తొడ మీద చేయి పడినట్లు అనిపించింది. ఏదో పొరపాటున తగిలిందనుకునే లోపలే నా తొడను నిమురుతూ మెల్లగా నొక్కుతోంది. తీరా చూస్తే అది వర్మ. ఇప్పుడు ఏం చేయాలి అని నేను అనుకునే లోపల కుడిపక్క తొడను నొక్కడం మొదలు పెట్టాడు చైతన్య. నాకు ముద్ద మింగుడు పడడం లేదు. నాకు చాలు అన్నా ఇద్దరూ బాగా తినమని కొసరి కొసరి చెబుతూ నా మీద చేతులు వేస్తూ చుట్టూ ఉన్నవాళ్లకు నా మీద వాళ్ళకున్న ప్రత్యేక శ్రద్ధ చూపించుకొంటున్నారు. నన్ను వాళ్ళకు ఇష్టం వచ్చినట్టుగా నొక్కుతూ రుద్దుతూ ఉంటే నాకు ఎదురుగా కూర్చొన్న డైరెక్టర్, అతని అసిస్టెంట్లు బాగా చూసి ఆనందిస్తున్నారు. నేను ఏమీ చేయలేక భరిస్తూ ఉంటే కొద్దిసేపటికి చైతన్య చేయి నా తొడల మధ్యకు చేరబోయింది. ఒక్కసారిగా నా గొంతు పొలమారింది. నిదానంగా తిను అని అంటూ నీళ్ళు తాగించే నెపంతో నా సళ్ళను తన మోచేతులతో తాకాడు వర్మ. నేను పర్వాలేదు అని చెప్పేలోపలే చైతన్య నా తల పైన రుద్దుతూ “అంత తొందరేమీ లేదు కాస్త నిదానంగా తిను 10 నిమిషాలు ఆలస్యంగా షూటింగ్ మొదలు పెడతారు డైరెక్టర్ గారు. అంతేకదా….” అని అన్నాడు.
వెంటనే డైరెక్టర్ అందుకుని కసిగా చూస్తూ “మేడం ఎప్పుడు రెడీ అంటే అప్పుడు పెడతాను” అని అంటూ తన కాలితో అమల కాలి వేళ్ళను మెల్లగా నొక్కాడు. వెంటనే నేను నా కాళ్ళు పక్కకు తీసుకున్నా అయినా వదలకుండా నా కాళ్ళను గోకుతున్నాడు. అంతలో వైటర్ వచ్చి “ఇంకా ఏమైనా కావాలా సార్? అని అడిగాడు. చైతన్య “నాకు ఒక లెగ్ పీస్.” వర్మ “నాకు కూడా ఒక లెగ్ పీస్”. “నాకు బ్రెస్ట్ పీస్ కబాబ్” అన్నాడు క్రిష్ణ. అసిస్టెంట్లు “మాకు ఏమీ వద్దు”. అమల మనసులో “లెగ్ పీస్, బ్రెస్ట్ పీస్ నన్ను చూసే చెబుతున్నారు…. వెధవలు….” అని అనుకుంటుంటే “అమల నువ్వు ఏమీ చెప్పడం లేదు?” అని అడిగాడు చైతన్య. “నాకు చాలు” అని సమాధానం చెబుతూనే మనసులో “సందు దొరికేతే ఇక్కడే నన్ను xxxxxx వదిలి పెడతారనేటట్టుగా ఉన్నారు”.
చివరికి ఏదో తిన్నాను అన్నట్టుగా భోజనం ముగించి బయటకి వచ్చా(ను)ము. వర్మ “అందరితో నేను బయలుదేరుతాను అని చెప్పి కారు ఎక్కబోయాడు. అందరూ తనకి లంచ్ పార్టీకి ధ్యాంక్స్ చెప్పబోతుంటే “నాకు కాదు. చైతన్యకు చెప్పండి. తనే నన్ను కూడా రమ్మన్నాడు. బాయ్ ….” అంటూ కారు ఎక్కి వెళ్ళిపోయాడు. అప్పుడు అర్ధమైంది నేను తనతో రానన్నానని ఇదంతా తెలివిగా చేసాడు. ఎక్కడున్నాడా అని చుట్టూ చూస్తే చైతన్య నా పక్కన నిలబడే ఉన్నాడు. నాకు మాత్రమే వినపడేలా “నేను పిలిచినప్పుడు నోరు మూసుకుని వచ్చుంటే ఇలా ఉండేది కాదు. నన్ను కాదని ఇప్పుడు అందరికీ దొరికావు. తర్వాత అయినా నేను పిలవగానే మూసుకుని రా. లేదంటే అంటే, నా సంగతి నీకు తెలియదు.” అని వెళ్లిపోయాడు. నాకు లోపలినుండి కోపం, బాధ ఒకేసారి వచ్చాయి. కళ్ళలో నీళ్ళు ఆపుకుంటూ డైరెక్టర్ కారులోనే షూటింగుకు వెళ్ళాను.
తరువాత తలనొప్పిగా ఉందని ఆ రోజు షూటింగు నుండి తప్పుకున్నాను. జరిగినది తలచుకుంటే నాకు తట్టుకోలేనంత బాధగా అనిపిస్తుంది. తట్టుకోలేక బ్రోకర్ కు పోన్ చేసి “నేను సినిమా చేయను, వేరే ఏవయినా ఉంటే చెప్పు” అని అన్నాను.
బ్రోకర్: ఏమైంది మేడం?
అమల: అదంతా నేను చెప్పలేను. నేను సినిమా చేయను, అంతే.
బ్రోకర్: అలా కారణం చెప్పకుండా మధ్యలోనే వద్దంటే మీరు తీసుకున్న డబ్బులు వెనక్కి ఇవ్వాలి.
అమల: ఇస్తాను.
బ్రోకర్: అయినా కూడా కష్టం. వర్మ సార్ చాన్స్ ఇవ్వడమే అదృష్టం. అలాంటిది మీరు ఇప్పుడు షూటింగు మధ్యలో వద్దంటే ఇంతవరకూ మీ షూటింగుకు ఖర్చు పెట్టిన డబ్బులు కూడా ఇవ్వాలి. లేదంటే మీ మీద కేసు పెడతారు. తరువాత మీరు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ స్టేషన్, కోర్టు చుట్టూ తిరగాలి. నిన్ను వాళ్లకు చూపించానని నన్ను కూడా తిప్పుతారు. రకరకాల ప్రశ్నలతో వేధిస్తారు. తరువాత నీకు వేరే సినిమాలు రావు. ఏదైనా సమస్య ఉంటే మాట్లాడి పరిష్కారం చేసుకోవాలి. కాకపొతే తరువాత తప్పుకోవచ్చు. ఒక్కసారిగా ఏమైంది మేడం. ఇలా మాట్లాడున్నారు?
అమల: నేను చెప్పలేను.
బ్రోకర్: అలా అంటే ఎలా? ఎవరైనా ఏదైనా అన్నారా?
అమల: వాళ్ళ ప్రవర్తన బాగాలేదు.
బ్రోకర్: చైతన్య తో చెప్పనా…
అమల: ………
బ్రోకర్: డైరెక్టర్ తో చెప్పనా…
అమల: ………
బ్రోకర్: వర్మతో చెప్పనా…
అమల: వాళ్ళ గురించి వాళ్ళతోనే చెబుతారా?
బ్రోకర్: మీరు జీవితంలో సినిమాలు వద్దనుకుంటే ఇప్పుడు సినిమా వదిలేయండి. లేదా ఏదోలా కాస్త ఓర్చుకుని సినిమా ముగించండి. తరువాత మీ ఇష్టం.
అమల: మీరు అలా అంటే ఎలా?
బ్రోకర్: ఎదో చిన్నపిల్ల, కొత్త అమ్మాయి అని చెబుతున్నాను. తెలుగు సినిమా ఇండస్ట్రీ చిరంజీవి, బాలకృష్ణ, వెంకటేష్, నాగార్జున అనే నలుగురు హీరోలు ఏలుతున్నారు. తరువాత వాళ్ళ వారసులు చిరంజీవి కొడుకు రామ్ చరణ్, బాలకృష్ణ అన్న కొడుకు Jr. NTR, నాగార్జున కొడుకు నాగ చైతన్య. నువ్వు ఇప్పుడు నాగ చైతన్యతో సినిమా చేస్తున్నావు. పైగా నాగార్జునకు, వర్మకు చాలా స్నేహం. ఇప్పుడు ఏదైనా తేడా జరిగిందో అందరూ కలసి నిమిషాల్లో నీ కెరియర్ నాశనం చేస్తారు.
అమల: మరి ఎలా?
బ్రోకర్: నువ్వు చెప్పినదాన్నిబట్టి వాళ్ళ ప్రవర్తన నీకు నచ్చలేదని నేను ఉహించాను. రెండు మార్గాలు ఉన్నాయి. ఇప్పుడు సినిమా వదిలి జీవితాంతం ఇంట్లో కూర్చోవడం. లేదా ఏదోలా సినిమా ముగించి వేరే దారి చూసుకోవడం.
అమల: అంతేనా?
బ్రోకర్: నేను చెప్పకూడదు కానీ …….
అమల: చెప్పండి ఫర్వాలేదు …
బ్రోకర్: కానీ ……. చెప్పాక ఏమీ అనుకోకూడదు.
అమల: చెప్పండి …
బ్రోకర్: కొంచెం ఎవరికైనా కోపరేటివ్ గా ఉంటే అంతా వాళ్ళే చూసుకుంటారు. నాగార్జున, అమల హీరో, హీరోయిన్ గా వర్మ డైరెక్షన్లో సినిమా చేసి తరువాత పెళ్ళిచేసుకున్నారు. ఇప్పుడు నువ్వు, నాగ చైతన్య వర్మ ప్రొడక్షన్లో సినిమా చేస్తున్నారు. నీకు అదృష్టం ఉంటే తరువాత తనని పెళ్లి చేసుకుని సినిమాల్లో ఛాన్స్ కోసం తిరగకుండా నువ్వే నలుగురుకి ఛాన్సులు కూడా ఇవ్వవచ్చు. తప్పుగా అనిపిస్తే క్షమించు. తరువాత నీ ఇష్టం. బాగా ఆలోచించి నిర్ణయం తీసుకో. నాకు కాస్త పని ఉంది తరువాత మాట్లాడుతాను.
ఫోన్ పెట్టిన తరువాత చాలా ఆలోచించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాను. “సినిమాల్లో ఛాన్స్ కోసం తిరగకుండా నువ్వే నలుగురుకి ఛాన్సులు కూడా ఇవ్వవచ్చు” అనే మాటలు నాకు బాగా నచ్చాయి. కానీ తనతో ఇంత కోపంగా, పొగరుగా ఇప్పటివరకూ మాట్లాడి రేపటినుండి తన చెప్పినదానికి ఊ అంటే తరువాత ఇబ్బందులు రావా అని ఆలోచించి, సరే ఏదైతే అది కానీ నాకు మాత్రం నా కెరియర్ చాలా ముఖ్యం, లేదంటే జీవితాంతం ఇంట్లో అంట్లు తోముకోవాలి, అని అనుకున్నాను.
తరువాత రోజునుండి కోపంతో కాకుండా కాస్త మామూలుగా అంటీ ముట్టనట్టుగా మాట్లాడేదాన్ని. తను మాత్రం ఎవరు చూడకుండా నా తొడల మీద చెయ్యి వేసి పిసుకుతూ అప్పుడప్పుడు నా నడుము మీద చెయ్యి వేసేవాడు. నేను వాటిని పట్టించుకోకుండా నా పని చూసుకుంటున్నాను. అలా నాలుగు రోజులు గడిచాయి. తరువాత లంచ్ బ్రేక్ లో నేను డైరెక్టర్ భోజనానికి వెళ్తున్నామని చెప్పి వెళ్ళిపోతుంటే నన్ను పిలవరా అని అన్నాను.
చైతన్య: ఇష్టం లేదన్న తరువాత నేను ఎవరినీ ఎక్కువగా బలవంత పెట్టను.
అమల: ఇవాళ తీసుకుని వెళ్తాను అంటే నేను వస్తాను.
చైతన్య: ఇప్పటికిప్పుడు డైరెక్టర్ తో రానని అంటే అంటే బాగోదు. నీకు ఇష్టమైతే రాత్రికి డిన్నర్ కి తీసుకెళ్తా.
అమల: సరే…. తరువాత….
చైతన్య: నవ్వుతూ “తరువాత….మీ హోటల్ దగ్గర వదిలేస్తా” అని వెళ్ళిపోయాడు.
అమల: సరే…. నేను ఫోన్ చేస్తా……
ఆ రోజు రాత్రి అమల చైతన్యకు ఫోన్ చేసి “నేను రెడీగా ఉన్నాను.” అని చెప్పగానే నేను 15 నిమిషాల్లో అక్కడికి వస్తాను” అని ఫోన్ పెట్టాడు. తరువాత తన మనసులో “ఉన్నట్టుండి ఇది నాతో మంచిగా మాట్లాడుతోంది. కొంపదీసి ఏదైనా ప్లాన్స్ వేస్తోందా? ఎందుకో కాస్త అనుమానంగా ఉంది. నా జాగ్రత్తలో నేను ఉంటాను.” అని అనుకుని కారు తీసుకుని అమల ఉన్న హొటల్ దగ్గరకు వెళ్ళేటప్పటికి తను బయటే ఎదురుచూస్తోంది.