telugu sex stories కాలం కలిసొస్తే 2 మరుసటిరోజు ఉదయం 7 గంటలకి అలవాటు ప్రకారం లేచాను. రాత్రి నిద్రలో పరుపుకి మొడ్డని రుద్దుతూ నిద్రపోవడం వలన కాస్త నొప్పిగా అనిపించింది. లేచి బాత్రూంలోకి వెళ్లి ఉచ్చ పోసుకోవడానికి షార్ట్ కిందకి లాగి చూస్తే అంతా అట్టగట్టుకుపోయింది. పనిలో పని ఒకసారి స్నానం చేసేద్దామని షవర్ కింద నిలబడ్డాను. అలా వేడి నీళ్లు పడుతుంటే వొళ్ళంతా చాలా బాగా అనిపించింది. సబ్బు రుద్దుకుంటూ అలా ఆతుల మధ్యలో వేళ్ళు పోనించి బాగా శుభ్రంగా కడుక్కున్నా.
యాద్రూచికంగా నేహా గుర్తుకువచ్చింది. తాను నాకు హ్యాండ్ జాబ్ ఇచ్చింది కేవలం రెండు సార్లే అయినప్పటికీ, నా జీవితంలో నన్ను నగ్నంగా చుసిన, నా మొడ్డ పట్టుకున్న ఏకైక అమ్మాయి. విచిత్రం ఏంటంటే, నేను మాత్రం తన బూబ్స్ చూసాను, చీకాను కానీ తనని చివరికి పాంటీలో కూడా చూడలేదు. ఛీ నా బ్రతుకు. మంచి చదువు ఉంది, మంచి ఉద్యోగం ఉంది. చూడటానికి పరవాలేదు. ఫిట్ గానే ఉంటాను. ఐన కానీ వర్జిన్ నే. పిల్ల పువ్వు నా కొడుకులు స్కూల్ లో నే వర్జినిటీ పోగొట్టుకుంటున్న రోజులలో, నేను ఇంత వయసు వచ్చి వర్జిన్ గానే మిగిలిపోయాను. ఉన్న ఒక్క గర్ల్ ఫ్రెండ్ కూడా వదిలేసింది. ఏంటో అనుకుంటూ స్నానం ముగించాను. బయటకి వచ్చి టవల్ తో వొళ్ళు మొత్తం తుడుచుకుంటుంటే సగం గట్టిపడ్డ మొడ్డ తగిలింది. కాస్త నొప్పి ఇంకా ఉంది.
తయారయ్యి బయటకి వెళ్ళేప్పటికి బ్రేక్ ఫాస్ట్ సిద్ధంగా ఉంది. మా నాన్న ఆఫీస్ కి రెడీ అయ్యి తింటున్నారు. నేను వెళ్లి పక్కన కూర్చున్న.
‘ఎలా ఉంది రా కొత్త ఆఫీస్?’ అన్నారు.
‘బావుంది నాన్న,’ అన్నాను.
‘గుడ్. బాగా కష్టపడి పనిచెయ్యి. మనలాంటి మధ్యతరగతి వారికి ఉద్యోగమే తిండిపెట్టేది,’ అన్నారు.
‘అబ్బా తెలుసులేండి వాడికి. నాలుగేళ్లుగా చేస్తున్నాడు ఉద్యోగం. ఇప్పుడు తిననివ్వండి. బిడ్డ ఇప్పుడు వెళ్తే రాత్రి పది అవుతుంది వచ్చేప్పటికి,’ అంటూ అమ్మ వంటింట్లో నుంచి వచ్చి నాకు దోసెలు పెట్టింది.
‘వాడికి తెలీదు అనట్లేదు. ఇంకొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండమంటున్నాను. రేపో మాపో పెళ్లి చెయ్యాలి అని నువ్వే కదా నస పెడుతుంటావు. మరి ఒక ఇంటివాడయ్యి భార్యని బాగా చూసుకోవాలి అంటే వీడు నిలకడగా ఉద్యోగం చెయ్యాలి కదా,’ అన్నారు నాన్న.
అది విన్న మా అమ్మ ఒక్కసారిగా ట్యూన్ మార్చేసింది. ‘అవునండి. నా బంగారుకొండకి ఈ ఏడాది పెళ్లి చేసెయ్యాలి,’ అంది పక్కన కుర్చీలో కూర్చుంటూ.
‘అబ్బా, ఏంటమ్మా నువ్వు పొద్దున్నే? ప్రశాంతంగా తింటుంటే. నాకు ఇప్పుడప్పుడే పెళ్లి వద్దు,’ అన్నాను విసుకుగా.
అమ్మ మొహం కాస్త మాడిపోయింది. అమ్మకి నేహా గురించి తెలుసు. నేహా ఒకటి రెండు సార్లు ఇంటికి కూడా వచ్చింది. బ్రేకప్ అయ్యాక నాతో పాటు అమ్మకూడా హర్ట్ అయింది.
‘అలా కాదురా. మాకుకూడా నువ్వొక్కడివే కదా. నీకు పెళ్ళిచేస్తే మా బాధ్యత తీరుతుంది, అలాగే కొడుకు కోడలిని చూసుకుంటూ హాయిగా మిగతాజీవితం గడిపేస్తాం,’ అంది అమ్మ.
నా చిరాకు కోపంగా మారబోతోంది అని మా నాన్న గ్రహించారు.
‘నువ్వు ఉండు ఉమా. వాడు కొత్త కంపెనీ లో చేరి ఒక్కరోజు అయింది అంతే. అప్పుడే అవన్నీ మాట్లాడి వాడిని డిస్టర్బ్ చెయ్యదు. చూడు లోకేష్, నీ పెళ్లి నీ ఇష్టం. నీ రీసెంట్ బ్రేకప్ అయిందని తెలుసు. టేక్ యువర్ టైం. నువ్వు ఎప్పుడు రెడీ అనుకుంటావో అప్పుడు చెప్పు. అప్పుడే నీకు పెళ్లి చేస్తాం. లేదు ఎవరన్నా నచ్చితే చెప్పు వాళ్ళతోనే చేస్తాము. స్ట్రెస్ తీస్కోకు ఏ విషయంలో,’ అంటూ డిస్కషన్ ముగించారు.
మా అమ్మకి నాన్న అలా అనటం పూర్తిగా నచ్చకపోయినప్పటికీ, అందులో ఉన్న నిజం గ్రహించి ఏమి మాట్లాడలేదు.
నేను ఒక గంట ముందే ఆఫీస్ కి వెళ్లాలని బయలుదేరిపోయాను.
***
ఆఫీస్ లో అంతా పని చాలా ఫాస్ట్ గా అయిపోయింది. నాకు కొత్త ఐడీకార్డు కూడా ఇచ్చారు. నేను వెళ్లి నాపని చేసుకుంటూ కూర్చున్నాను. కరెక్ట్ గా 10:45 కి అందరు రావడం మొదలుపెట్టారు. కొత్త కొలీగ్స్ కొత్త పలకరింపులు. బాగా అనిపించింది.
అలా వారితో మాట్లాడుతుండగా స్వప్న వచ్చింది. బ్లూ కలర్ చుడిదార్ విత్ మాచింగ్ దుపట్టా వేసుకుంది. చక్కగా జెడ వేసుకుని, కళ్ళకి కాటుక దిద్దుకుని మెరుస్తున్న తిక్లి బొట్టు పెట్టుకుంది. చెవులకి పెట్టుకున్న జుంకీలు కూడా అందంగా ఉన్నాయి. ఒక పది సెకన్ల పాటు తనని చూస్తూ ఉండిపోయాను. ఇంతలో ఎవరో పిలిస్తే తలతిప్పి చూసాను. నన్ను చూస్తూ నవ్వుతోంది ప్రవీణ.
‘మిమ్మల్నే లోకేష్. లంచ్ ప్లాన్ ఏంటి అని అడుగుతున్నాను,’ అని మళ్ళీ అడిగింది.
‘ఏదన్న ఆర్డర్ చేస్తాను,’ అన్నాను.
ఒక్కసారిగా ఖంగారు పడ్డాను. నేను అలా స్వప్నని చూడటం ప్రవీణ చూసేసిందా? ఏమనుకుందో? ఛీ ఏంటిది. రెండో రోజుకే ఇలా పరువుపోగొట్టుకునే పనులు చేస్తే ఎలా. అని మనసులో అనుకున్నాను.
‘ఏంటే పొద్దున్నే మొదలుపెట్టావా?’ అని అడిగింది స్వప్న ప్రవీణ వైపు చూస్తూ.
‘అవునక్క. మనము పని చేసేది మంచి తిండి నిద్ర కోసమే కదా,’ అంది ప్రవీణ.
నేను మా క్యూబికల్ లో నా సీట్ లో కూర్చుని ఉండటం వలన ఎవరు మాట్లాడుతున్నారో తెలీదు. స్వప్న సీటుకి నాకు ఒక ఐదు అడుగుల దూరం ఉంటుంది. స్వప్న నుంచుని వారితో మాట్లాడుతోంది.
‘అంతేనా. లైఫ్ అంతా తిండి నిద్ర కోసమే అంటావు,’ అంది స్వప్న.
‘ముమ్మాటికీ అంతే అక్క,’ అంది ప్రవీణ.
‘ఇలా అయితే నీ మొగుడు చస్తాడే. పాపం ఎవడో ఆ అదృష్టవంతుడు,’ అని ఎవరో అన్నారు.
ఆ డబుల్ మీనింగ్ మాటలకి అందరు ఘొల్లుమని నవ్వారు.
‘ష్హ్. ఆఫీస్ ఫ్లోర్ మీద ఉన్నాం. చూసుకుని మాట్లాడండి ఏమి మాట్లాడుతున్నారో,’ అని కాస్త సీరియస్ గా వారిని మందలించింది స్వప్న.
అందరు సైలెంట్ అయ్యారు కానీ అటు పక్క నుంచి ఏవో సన్నగా మాటలు నవ్వులు వినిపించాయి.
స్వప్న లాప్టాప్ అది సెట్ చేసుకుని కూర్చుంది.
ఐమూలగా స్వప్న మొహం చూసాను. ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుతు కూర్చుంది.
తాను నవ్వుతుంటే సైడ్ నుంచి తన మొహం అందంగా ఉంది. చామనచాయ రంగు, మంచి సైడ్ ప్రొఫైల్ తో మళ్ళీ మళ్ళీ చూడాలి అనిపంచేలా ఉంది తన నవ్వు.
అలా కాస్త కిందకి చూసాను. తాను లాప్టాప్ లో టైపు చేస్తుండటం వలన తన స్తన భాగం దెగ్గర ఏర్పడిన ఒక మంచి షేప్ కనిపించింది. పెద్ద సైజు కాదు. అలా అని చిన్నవి కాదు. సైజు అంచనా వేసేంత నాలెడ్జి నాకు లేదు కానీ ఒక మగవాడిగా ఆస్వాదించేంత అందం అని మాత్రం అర్ధం అయింది. మళ్ళీ ఎవరన్నా చూస్తారేమో అని మొహం తిప్పేసుకున్నాను.
***
ఆ రోజు రాత్రి మళ్ళీ భోజనం, స్నానం కానిచ్చుకుని మంచం ఎక్కాను. ఫోన్ తీస్తే మళ్ళీ నేహా మెసేజెస్ కనిపించాయి.
ఓసిని. ఇదేంటి ఇలా రోజు ఇలా కరెక్ట్ పడుకునే టైం కి చేస్తోంది? వాళ్ళ ఆయన లేడా? లేక వాడు పట్టించుకోడా? లేకపోతే నన్ను మిస్ అవుతోందా? ఇలా ఇన్ని ఆలోచనలు వచ్చాయి.
ఇంతలో ఇంకో పెద్ద మెసేజ్ వచ్చింది. ‘ప్లీజ్ రా. ఒక్కసారి నాకు మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వు. నేను నిన్ను ఎంతగానో ప్రేమించాను. నన్ను మొట్టమొదటిసారిగా ముద్దు పెట్టుకున్న మగాడివి నువ్వే. నేను ఎప్పటికి నిన్ను మర్చిపోలేను. కనీసం పాత రోజులు గుర్తు తెచ్చుకుని అయినా ఒక్క సారి నేను చెప్పేది విను. నీకు నచ్చకపోతే నేను నిన్ను డిస్టర్బ్ చెయ్యను,’ అంది నేహా.
ఒక రెండు నిమిషాలు అదే మెసేజ్ మళ్ళీ మళ్ళీ చదివాను. అసలు ఏంటో చూద్దాము అని,’ఓకే చెప్పు,’ అనే మెసేజ్ పెట్టాను.
నేహా: ఇలా కాదు. నేను నీతో మాట్లాడాలి. కలవడం వీలవుతుందా?
నేను: ఎందుకు? నాట్ ఇంటెరెస్టెడ్
నేహా: హ్మ్మ్. నీ కోపం నేను అర్ధం చేసుకోగలను.
నేను: హ్మ్మ్.
నేహా: సరే. నీకు కోపం తగ్గాకనే మాట్లాడు. కానీ అప్పటిదాకా నా మెసేజెస్ కి అయినా రిప్లై ఇవ్వు ప్లీజ్.
కాసేపు నేను ఏమి రిప్లై ఇవ్వలేదు.
నేహా: ఉన్నావా?
నేను: ఉన్నా
నేహా: ఇంట్లో అందరు బాగున్నారా?
ఆరోజు ఉదయమే అమ్మ నాన్న నా పెళ్లి గురించి మాట్లాడారు. నేహా గురించి మాట్లాడకపోయినప్పటికీ నా రేలషన్శిప్ గురించి మాట్లాడారు. అంటే వారికి నేహా బాగా గుర్తుంది. కరెక్టుగా అదే రోజు రాత్రి నేహా వాళ్ళ గురించి అడగటం నాకు వింతగా అనిపించింది. టెలీపతి అంటే ఇదేనేమో అనుకున్నాను.
నేను: బాగున్నారు
నేహా: హ్మ్మ్. చాలా మాట్లాడాలి అని ఉంది. కానీ నువ్వు కూడా బాగా అలిసిపోయి ఉంటావు కదా. ఇంకా పడుకో
అమ్మని. ఇంతకీ నేను కొత్త కంపెనీ లో చేరినట్టు దీనికి ఎలా తెలుసో కనుక్కోవాలి అనుకున్న. మళ్ళీ ఇంతలోనే నాకే అనిపించింది. అప్పుడే కాదు. కాస్త బెట్టు చేస్తున్నాను కదా. అలానే ఉందాం. చూద్దాము ఇది ఎన్ని రోజులు మాట్లాడుతుందో అసలేమీ మాట్లాడుతుందో అనుకున్నాను.
నేను: గుడ్ నైట్
నేహా: స్వీట్ డ్రీమ్స్
రాత్రి పన్నెండు కావొస్తోంది టైం. నేహా గురించి ఆలోచిస్తూ అలా నా మనసు గతంలోకి వెళ్ళింది. మేము మొదటి సారి కలిసిన దెగ్గరనుంచి లాస్ట్ టైం కలిసినప్పటిదాకా మేము రాత్రుళ్ళు చాటింగ్ చేస్తూ మాట్లాడుకున్న మాటలు, జోకులు, రొమాంటిక్ కబుర్లు అన్ని గుర్తొచ్చాయి. అలా నేను ఇంకొక అమ్మాయితో ఉండగలనా? అనే సందేహం వచ్చింది.
సరేలే. నా రాత లో ఏది రాసుందో అదే అవుతుంది. మళ్ళీ అలా నాతో చిలిపి పనులు, రొమాన్స్, లవ్ ఇవన్నీ చేసే అమ్మాయి, నా జీవితంలోకి రాబోయే అమ్మాయి ఎక్కడుందో, ఏం చేస్తుందో అని అనుకుంటూ ఉన్నాను.
కరెక్టుగా అప్పుడే నా ఫోన్ లో కొన్ని మెసేజెస్ వచ్చాయి.
హాయ్ లోకేష్. సారీ ఇంత లేటుగా మెసేజ్ చేస్తున్నాను. ఒక చిన్న ఫామిలీ ఎమర్జెన్సీ వాళ్ళ నేను ఈ వారం రాను. లీవ్ పెడుతున్నాను. మీకు కావలసిన మెటీరియల్ అంతా నిన్న నేను మీకు పంపేసాను. అది అంతా చదవండి. వచ్చే వారంలో నేను వచ్చాక మీకు ఎమన్నా డౌట్స్ ఉంటే నేను తీరుస్తాను. ఈలోగా ఆఫీస్ లో ఎమన్నా కావాలంటే ప్రవీణ చూసుకుంటుంది. తాను కొంచం అల్లరి పిల్ల. ఏదన్నా అన్న సరదాగా తీసుకోండి. హావ్ ఏ నైస్ వీక్.
స్వప్న కి రిప్లై ఇచ్చి ఫోన్ పక్కన పెట్టి అలా పడుకున్నాను. ప్రవీణ పొద్దున అన్నమాట గుర్తుకొచ్చింది. లైఫ్ లో కావాల్సినవి ఏంటి? తిండి నిద్ర ఉంటే సరిపోదా? ఈ ప్రేమలు. ఈ ఫీలింగ్స్. ఈ రాగ ద్వేషాలు ఎందుకు? ఇలా అర్ధం పర్ధం లేని ఆలోచనల మధ్య నిద్రలోకి జారుకున్నాను.
