పండగ సరదాలు – 2

అప్పటిదాకా కింద పడుకోని ఉన్న పిల్లలని, మంచం మీద పడుకున్న మా వారినే చూస్తున్నాను కాని, నేను గమనించని విషయం ఇంకోటి ఉంది.. ఆ గదిలోనే మూలగా వేసి ఉన్న ఇంకో మంచం మీద మా బావగారు కూడా ఉన్నారు. నా పైపే చూస్తున్న ఆయన కళ్లు ఆ చీకట్లో తళతళా మెరుస్తున్నాయి.
నా గొంతులో తడారి పోయింది. అప్పటిదాక కోరికతో సలసలా కాగుతున్న నా ఒళ్లంతా చల్లబడి, నా అరిచేతుల్లో చమటలు పట్టాయి.
నా చూపు ఆయన మీద పడడంతో ఆయన కూడా సర్దుకుని అటువైపు తిరిగి పడుకున్నారు.
వొణుకుతున్న చేతులతో గబగబా నైటీని వేసుకుని, బటన్స్ పెట్టుకుని, మంచం మీద ఉన్న దిండు తీసి కిందవేసుకుని గట్టిగా కళ్లు మూసుకుని పడుకున్నాను.
కొద్దిసేపటి తరువాత బావగారు మంచం మీదనుంచి దిగిన చప్పుడూ, అటూ ఇటూ నడిచిన చప్పుడు, తలుపు తీసుకుని బయటకు వెళ్లిన చప్పుడు, కొద్దిసేపటి తరువాత మళ్లీ లోపలకి వచ్చిన చప్పుడు.. ఇవన్నీ వినపడుతున్నా కళ్లు తెరిచి చూసే సాహసం చేయలేక పోయాను.
అలానే ఎప్పటికో నిద్రలోకి జారుకున్నాను.
కళ్లల్లో వెలుతురు పడుతుంటే, పిల్ల కేకలు వినపడుతుంటే మెలకువ వచ్చింది. హడావిడిగా లేచి చుట్టూ చూసాను. పిల్లలు, మా వారు ఎవరూ లేరు. రాత్రి జరిగిన సంఘటనలు ఒక్కసారిగా మనసులో మెదిలాయి, సిగ్గుతో మడుచుకుపోయాను. వెంటనే రాత్రి బావగారు పడుకున్న మంచం వైపు చూసాను. అది కూడా ఖాళీగా ఉంది.. తలుపు వైపు చూసాను.. దగ్గరగా వేసి ఉంది. బద్దకంగా ఒళ్లు విరుచుకుంటూ వైటీ మార్చి నిన్న రాత్రి ఎప్పిన చీరా, రవిక కట్టుకుందామని అటు వైపు నడిచాను.

నిన్న రాత్రి జరిగిన సంఘటనలు మళ్లీ నా కళ్ల ముందు రీలులా తిరుగుతుంటే, ముందు లంగా తీసి నైటీ కిందనుంచే నడు మదాకా లాగి కట్టుకున్నాను.
స్నానం చేసిన తరువాత ఫ్రెష్ బ్రా వేసుకొవచ్చులే అనుకుంటూ బ్రౌని వదిలి రవికని చేతిలోకి తీసుకున్నాను. అదీ తడిగా, ముద్దగా, అతుక్కుంటున్నట్టుగా అని పించింది. ఏమిటా అని రెండు చేతులతో విడదీసి పట్టుకున్నను. తెల్లటి మరకలు.. ఉగురులు సాగుతున్నాయి. నెమ్మదిగా ముక్కుదగ్గరకి తీసుకుని వాసన చూసాను. నా అనుమానం నిజం అయ్యింది.. గుప్పున మదవాసన కొట్టింది.
రాత్రి మావారు కార్చినప్పుడు విప్పి పడేసిన నైటీ మీద నుండి దీనికి అంటుకున్నదేమోనని కిందకి చూసాను. ఆ నైట్, పాంటీ రాత్రి నేను పెట్టిన చోటే వీది పక్కగా కనబడ్డాయి. ఒక వేళ అలా అయినా కూడా, చిన్న మరకలు అవుతాయేమోగాని ఇంత తడిసి ముద్దవదు అనిపించింది.
ఆ గదిలో నేను, మావారు, బావగారు, పిల్లలు తప్పితే ఇంకెవరూ లేరు. పిల్లల సంగతి వదిలేస్తే మీ వారు, బావగారు. ఖచ్చితంగా ఈపని మావారిది కాదు.

వణుకుతున్న చేతులతో ఆ రవికని మళ్లీ రెండు చేతులతో విడదీసాను. రవికకున్న ఒక గుంటలో ఒక వెంట్రుక కనబడింది. నెమ్మదిగా దాని పట్టుకుని బైటికి తీసాను.. అది గరుకుగా, సుమారు అంగుళం, అంగుళ మన్నర పొడుగు ఉంది. మావారు అక్కడ ఎప్పుడూ చాలా శుభ్రంగా ఉంచుకుంచారు.. నన్ను కూడ అలాగే ఉంచుకోమంటారు.. అలా ఉంటే అక్కడ నోరు పెట్టినప్పుడు ఏమే అడ్డం లేకుండా ఉంటుందని. నాకు కూడ అదే ३०.
మరయితే..

వెంటనే మళ్లీ రాత్రి సంఘటనలు, బావగారి మెరిసే చూపులు నా కళ్లముందు మెదిలాయి నేను పడుకున్న తరువాత బావగారి నడిచిన చప్పుడు, బయటకి వెళ్లిన చప్పుడులకి అర్ధం నాకు అప్పుడు స్పష్టం అయ్యింది.
నేను అలా ఆలోచనల్లో ఉండ గానే..
దగ్గరగా పెట్టి ఉన్న తలుపు ఒక్కసారిగా తెరుచుకుంది. నేను ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాను.
నడుముకి టవల్ చుట్టుకుని బావగారు లోపలకి వచ్చారు. ఆయన నా వైపు చూసేసరికి, నేను ఒక చేతిలో నా రవికతో, ఇంకో చేతిలో ఆ వెంట్రుకతో అలా నిలబడి ఉన్నాను.

ఆయన నా మొహం వంక, నాచేతుల వంక మార్చి మార్చి చూసేసరికి, నేను నా చేతిలోని వెంట్రుకని వెంటనే కింద పడేసాను. తరువాత ఏమి చెయ్యాలో తెలియక తలవంచుకుని నా చేతిలోని జాకెట్టు వంక చూసాను.
అలా కిందకి చూసిన నాకు పలచటి నా నైటీలోంచి తొంగి చూస్తున్ననా చనుకట్టు కనబడింది. నేను గాలి పీల్చి వదులుతుంటే పైకి కిందకీ ఊగుతున్న నా రొమ్ములు, రూపాయిచిల్లకంటే పెద్దగా బ్రౌన్ కలర్లో ఉన్న మచ్చలు, వాటి మధ్యలో ఉన్న ముచికలు స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి. వెంటనే నా రెండు చేతులు క్రాస్ గా నా భుజాల మీద వేసుకుని సిగ్గుగా ఆయన వంక చూసాను.

అప్పటికే ఆయన నా అందాలని కళ్ళతోనే జుర్రేసుకుంటున్నారు. ఇబ్బందిగా కదులుతూ నా చూపులు కిందకి మరల్చాను. కండలు పట్టిన ఒళ్లు, విశాలమైన వక్షస్థలం, దాని మీద వత్తుగా, దట్టంగా గింగరాలు తిరుగుతున్న జుట్టుతో బావగారిని చూస్తే పది పన్నెండు ఏళ్ల తరువాత మా వారు కూడా అచ్చం ఇలాగే ఉంటారనిపించింది. ఇంకొద్దిగ కిందకి చూసేసరికి ఆయన నడుముకి చుట్టుకున్న టవల్లో గట్టిపడుతున్న ఆయన మగతనం పొడుచుకొస్తూ కనబడింది. వెంటనే చూపు మరల్చుకుని వెనక్కి తిరిగాను.
అప్పటికి తేరుకున్న ఆయన పక్కన హేంగరుకి వేల్లాడుతున్న బట్టలని తీసుకుని హడావిడిగా బయటకు వెళ్లి పోయారు.
“బ్రతుకు జీవుడా!” అనుకుంటూ ఆ జాకెట్టు పక్కన పాడేసి సూటుకేసులోంచి వేరే జాకెట్టు తీసుకుని తలుపు గడియ వేద్దామని వెళ్లే సరికి తలుపు తోసుకుని మావారు లోపలకి వచ్చారు. ఆయన్ని లోపలకి రానిచ్చి గడియవేసి
లోపలకి నడిచాను.
“ఇంకా లేవక పోయేసరికి లేపుదామని వచ్చాను” అంటూ నా వెనకగా వచ్చి నా చంకల కిందగా తన చేతుల్ని మందుకు తెచ్చి నా రొమ్ములని గట్టిగా పట్టుకుని అప్పుడే గట్టిపడుతున్న ఆయన మగతనంతో నా పిర్రల మధ్య గుచ్చారు.
అదే వేరే తై ములో అయితే నా రియాక్షను ఎలా ఉండేదోకాని అప్పటికి ముద్దుగా కసురుకుని ఆయననుండి విడిపడి తొందర తొందరగా బట్టలు మార్చుకుని అగదిలోంచి బయటపడ్డాను.

మధ్యాహ్నం భోజనాలయ్యాయి.. ఇల్లు కొద్దిగా సద్దు మణిగింది. పిల్లలు ఆడుకుంటుంటే, మావగారు, అత్తయ్యగారు, అక్క (మా తోడికోడలు) నడుం వాల్చారు. మావారు, బావగారు పొలం దగ్గర ఉన్నారు.
నేను, మా వదిన (అడపడుచు) కబుర్లలో పడ్డాము. ఆమెకి నాకు వయస్సులో కొద్ది తేడా ఉన్నా కూడా మేము ఇద్దరం బానే కలిసిపోము. తను చాలా ఫ్రెండ్లీగా ఉంటుంది. కొద్దిగా లావుగా.. కాదు కాదు.. కొద్దిగా బొద్దుగా ఉండి, అన్నిటి కన్నా ముఖ్యంగా చెదరకుండా ఉండే ఆమె చిరునవ్వుని చూస్తే ముచ్చటేస్తుంది.

అప్పటిదాక చిన్నగా కేరింతలు కొడుతూ అడుకుంటున్న పిల్ల వాడు కొద్దిసేపు ఇబ్బందిగా కదిలి తరువాత ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు. ఆమె వాడిని ఒళ్లోకి తీసుకుని ఆడించింది. అయినా వాడు ఏడుపు ఆపకపోయేసరికి పాలు పట్టదానికని పైటలోకి చేటుకి చేతులు పోనిచ్చి జాకెట్టు హక్కులు విప్పసాగింది. నేను అక్కడనుండి వెళ్లదాని కని లేచాను.
“పరవాలేదులే! కూర్చో” అంది.
తను జాకెట్టుకి ఉన్న వుక్కులు విప్పగానే బయట పడ్డాయి ఆమె పాలిండ్లు. అలా చూడడం సభ్యత కాదని తెలిసినా, ఆమె రొమ్ములు నేను ఇప్పటిదాక చూడని సైజులో నిండు కుండల్లా కనబడేసరికి నేను నోరెళ్లబెట్టాను. ఒక చేత్తో తన రొమ్ముని ఎత్తి పట్టుకుని, ఇంకో చేత్తో పిల్లాడి తలని నల్లగా, లావుగా ఉన్న ముచిక దగ్గరకి తెచ్చింది. వెంటనే చంటి గాడు దాన్ని ఆత్రంగా నోట్లోకి కుక్కుకున్నాడు..

ఏమాత్రం కదలిక లేకుండా ఆమె రొమ్ముల వంకే చూస్తున్న నా వంక చూసి చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఏమిటి అంత ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నవు? ఇంత పెద్దగా ఉన్నాయేమిటా అని కదూ? పెళ్లి కాక ముందు నారింజ కాయంత సైజులో ఉండేవి. బావ చేతుల్లో పడి దబ్బకాయలంత అయ్యాయి. సరే పిల్లలు పుట్టిన తరువాత, వీళ్ల లాగుడుకి, పీకుడికి ఇంత అయ్యాయి. పాప అప్పుడు వీటికంటే కొడ్డిగా చిన్నవిగానే ఉండేవి. ఇప్పుడు మరీను.. వీటికి సరిపోయే సైజు బ్రా నాకు దొరకట్లేదంటే నమ్ము” అంది.
తను అలా అంటుంటే నాకు ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు. ఏదో ఒకటి అనాలన్నట్టుగా. “అన్నయ్య గారు వీటిని చూసి బాగా ముచ్చటపడుతూ ఉండొచ్చు..” అంటూ చటుక్కున నాలుక కరుచుకుని చివరి మాటలు మింగేసాను.

ఏమీ పరవాలేదులే అన్నట్టుగా నా వంక చూసి, “నేననుకోవడం అందుకే ఆయనకి పిల్లలంటే అంత ఇష్టం” అంది.
దానికి దీనికి ఏమిటి సంభందం ఏమిటో నాకు అర్ధం కాలేదు. నా మొహం చూడంగానే తనకి కూడా అర్ధ మయ్యి, “బావకి వీటి షేవు, సైజు..” అని కొద్దిగా లోగొంతుతో, “అన్నిటి కంటే అందులో ఉండేవంటే ఇంకా చాలా చాలా ఇష్టం” అని చిలిపిగా నవ్వుతూ కన్ను కొట్టింది.
కొద్దిసేపటిదాకా ఎవరం ఏమీ మాట్లాడలేదు. తరువాత నేను ఆమెని అడిగాను, “పిల్లలకి పాలు ఇచ్చేడప్పుడు సెక్సువల్ ఫీలింగ్సు వస్తాయట కదా! నిజమేనా?” అని,
తను అవునన్నట్టుగా తల ఊపి, “నేను రోజుకి సుమారు 4,5 సార్లు వీడికి పాలు పడతాను. అందులో కనీసం రెండు సార్లన్న నాకు అయిపోయి నేను కార్చేసుకుంటాను” అంటూ ముందుకి వంగి “ఏది ఏమైన వారంలో కనీసం మూడు సార్లైనా బావ వీటిని పిసికి, వీటిలో ఉన్న పాలన్నీ ఖాళీ చెయ్యకుండా అసలు ఉండలేడు. అసలు బావ వీటి మీద నోరు పెట్టగానే నాకు కారిపోవడం మొదలు పెడుతూ ఉంటుంది. అసలు కార్యక్రమం పూర్తి అయ్యేసరికి ఎన్ని సార్లు కార్చేసుకుంటానో లెక్కే లేదు.” అంది.

అది వింటుంటే నా రెమ్మల్లో చెమ్మ చేరి, నా తొడల మధ్య సలపరం మొదలబ్యుంది. ఆమె కంటపడకుండా నా తొడల మధ్య గట్టిగా ఒత్తుకున్నాను.
“అయ్యో!” అన్న ఆమె కేకతో ఆమె వైపు చూసాను.
(మిగతా సరదా తరువాయి భాగంలో…)