ಅವಳ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಕಥೆ..!!

ವಿನಾಯಕ್ ಕರೀತಾ ಇದಾರೆ”

ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ವಿನಾಯಕನ ಪರ್ಸನಲ್ ಸೆಕ್ರೆಟರಿ ಶಿಲ್ಪ ಬಂದು ಕರೆದಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾದುದು. ಎಚ್ಚರವಾದುದು ಅಂದರೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ ಅಂತೇನಿಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ ಊಟಕ್ಕೆ ನಾಲಿಗೆ ಮರಗಟ್ಟಿ ಈ ನಡುವೆ ಹತ್ತಿರದ ಉಡುಪಿ ಹೋಟೆಲ್ಲಿಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹೋಗೋಕೆ ಬರೋಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನೆಡೀಬೇಕಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಊಟ, ವ್ಯಾಯಾಮ ಎರಡೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಉಡುಪಿ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಊಟಕೆ ಹೋಗಲು ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣವಿತ್ತು. ಹತ್ತಿರದ ಹೊಸ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಹುಡುಗಿಯರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಹಾ, ಏನು ಉಡುಪುಗಳು, ಏನು ಹೊಳಪುಗಳು.

ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಹಾಗೇ ಜೋಂಪು ಹತ್ತುತ್ತಿತ್ತು. ನೋಡುವವರಿಗೆ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ರಿಪೋರ್ಟನ್ನು ಅರೆದು ಕುಡಿಯುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಹಾಗಂತ ನಾನೇನು ಕೆಲಸಗಳ್ಳನಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಂಟಕ್ಕೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದು, ಕೆನೆಡಾ ಕ್ಲೈಂಟಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ಮಧಾಹ್ನ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಹಂಚಿ, ಸಂಜೆ ಮೀಟಿಂಗುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತೆ ಕೆನಡಾದವರನ್ನು ಸುಪ್ರಭಾತ ಹಾಡಿ ಎಬ್ಬಿಸಿಯೇ ರೂಮು ಸೇರುತ್ತಿದ್ದುದು.

ರಾತ್ರಿ ರೂಮು ಸೇರಿ ಪಾವಕ್ಕಿ ಅನ್ನಕ್ಕಿಟ್ಟು ಮೊಸರು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಜತೆಗೆ ಜಡಿದು ನೀರು ಕುಡಿದು, ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಹಾಡು ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿದ್ದೆ. ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರವಾಗುತ್ತಿದ್ದುದ್ದು ಮನೆಯಿಂದ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕಾಲ್ ಬಂದಾಗಲೆ. ಮಾತಾಡಿ ಮಲಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹನ್ನೊಂದೂವರೆ, ಹನ್ನೆರಡು.

“ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸೀನ ?”

ಒಹ್ ! ಶಿಲ್ಪಾ ಇನ್ನೂ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಅಂದರೆ ಏನೋ ಅರ್ಜೆಂಟಿರಬೇಕು. ತಡಬಡಿಸಿ ಎದ್ದೆ.

ಒಂದು ಬಾರಿ e-mail ಕಡೆಗೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ. ವಿನಾಯಕನಿಂದ ಯಾವ ಪತ್ರವೂ ಇಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳವಾಯಿತು ಮನಸ್ಸು. ಅವನೇನಾದರೂ ಕೇಳಿ ನಾನು ಕಳುಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾಂದ್ರೆ, ನನ್ನ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿತನದಿಂದ ಹೇಗೆ ಭಾರತ ಹಾಗೂ ಕೆನೆಡಾ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಅಂದಿನ ದಿನ ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು ಅಂತ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಬ್ಲೇಡಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯ.

“ಹಾಗೇನೂ ಇಲ್ಲ, phase-3ಯ feasibility report ತುಂಬಾ ತಲೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಇದೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶಿಲ್ಪಾಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ.

ಆಫೀಸಿಗೆಲ್ಲ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಇದ್ದರೂ ಇವಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾವ ನಿಯಮಗಳೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೊದಲೇ ಕುಳ್ಳಿ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿಯ ತನಕ ಸ್ಕರ್ಟು, ಮೇಲೆ ಕೋಟು, ಏನೇನೋ ಅವತಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹೈ ಹೀಲ್ಸ್ ಹಾಕಿ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವಳ ಸೊಂಟ ಅತ್ತಿಂದ್ದಿತ್ತ ಒಂದು ಅಡಿಯಷ್ಟು ಬಳುಕುತ್ತಿತ್ತು.

ವಿನಾಯಕ್ ಜೊತೆ ಮೂರು ಹೊತ್ತು ಇರ್ತಾಳೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತ ನನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟಿನಲ್ಲಿರುವ ಸುಂದರಿಯರು off the record ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡಬಾರದು ಅಂತ ಆಗೀಗ ಗದರುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಹುಡುಗರು ಯಾರು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೊಸದಾಗಿ ಕಂಪೆನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಹುಡುಗರಿಗೆಲ್ಲ ಮನೆ ಹುಡುಕಲು, ರೂಮ್ ಮೇಟ್ಸ್ ಹುಡುಕಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹಾಗಾಗಿ, ಸಲುಗೆ ಇದ್ದರೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನೋ ಒಂತರಾ ಮರ್ಯಾದೆ.

ವಿನಾಯಕ್ ನ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವರಿಗೆ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ ನಾಲ್ಕೂ ಮ್ಯಾನೇಜರುಗಳು ಅಲ್ಲಿದ್ದರು. ನಾನು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಲೀಡ್ ಆಗಿದ್ದರೂ ಸೀದಾ ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಮ್ಯಾನೇಜರಿಗೆ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಎರಡು ವರ್ಷದ ಕೆಳಗೆ ಭಾಸ್ಕರ್ ಎಂಬುವನಿಗೆ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆ ಮನುಷ್ಯ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಕಿರುಕುಳ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅದೇಕೋ ಏನೋ ನನ್ನ ಕಂಡರೆ ಅವನಿಗಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಹೀಗೆ ಒಂದು ದಿನ ತಡೆಯಲಾಗದಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಕೊಟ್ಟಾಗ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ರಾಜಿನಾಮೆ ಹಿಡಿದು ವಿನಾಯಕ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅವರು ಕೂರಿಸಿ ವಿಚಾರಿಸಿದರು. ಪತ್ರ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇಟ್ಟು ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಬಾ ಅಂದರು. ಬೈಕನ್ನು ಪಾರ್ಕಿಂಗಿನಲ್ಲಿಯೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸೆಕ್ಯೂರಿಟಿ ರೇವಣ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿ, ಅವರ ಕಾರ್ ಹತ್ತಿದ್ದೆ.

“ನೋಡೋ ಹುಡುಗ, ಬರೀ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಲದು. ಸ್ವಲ್ಪ ಚಾಲಾಕುತನಾನು ಇರಬೇಕು. ಈಗ ನಿನ್ಗೆ ಈ ಕಂಪೆನಿಲಿ ಎಂಟು ವರ್ಷ, ಭಾಸ್ಕರ್ ಗೆ ಐದು ವರ್ಷ. ಲಾಸ್ಟ್ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಬಂದ ಕಸ್ಟಮರ್ ಅಪ್ರೆಷಿಯೇಶನ್ ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟು ನಿನಗೆ ಕಂಪೆನಿಯ ಷೇರ್ಸ್ ಕೊಡೊ ಮಾತುಕತೆ ನಡೀತಾಯಿದೆ. ಷೇರ್ಸ್ ಪಡೆಯೋಕೆ ಈ ಕಂಪೆನಿಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ನಿನಗೆ ಈಗಲೇ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ”

“ಭಾಸ್ಕರ್ ಗೆ ಇದರಿಂದಾನೆ ಕೋಪ ಬಂದಿದೆ, ಕಷ್ಟ ಕೊಡ್ತಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆ ತರಹ ನೀನು ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಅದು ಸುಳ್ಳೂ ಅಂತಾನೂ ನಾನು ಹೇಳಲ್ಲ”

ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕಿಟಕಿ ತೆಗೆದು ಒಂದು ಸಿಗರೇಟ್ ಹಚ್ಚಿದರು. ಮಂಗಳೂರಿನ ಕಡೆಯ ಮನುಷ್ಯ, ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಆಸ್ತಿ ಇದೆ, ಕೆಲಸ ಮಾಡಲೇಬೇಕು ಅಂತ ಹಟ ಹೊತ್ತು MBA ಮಾಡಿ ಈ ಕಂಪೆನಿ ಸೇರಿದ್ದರು ಅಂತ ಎಲ್ಲರೂ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಶಿಲ್ಪಾ ಕೂಡ ಇದನ್ನೇ ಹೇಳಿದ್ದಳು. ಅವಳು ವಿನಾಯಕ್ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದಳು ಅಂದ್ರೆ ಅದು ಸುಳ್ಳಾಗಿರೋಕೆ ಚಾನ್ಸೆ ಇಲ್ಲ.

“ನೀನು ಯಾವುದೇ Decision ತೊಗೊಂಡ್ರೂನು ಯಾಕೆ ತೊಗೊತಾಯಿದ್ದೀನಿ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿ ತೊಗೊ. ಈ ಕಂಪೆನಿ ಭಾಸ್ಕರ್ ಅಪ್ಪನ ಮನೆಯದ್ದಲ್ಲ. ಅವನ ಮೇಲಿನ ಹಠಕ್ಕೆ ನೀನು ಕಂಪೆನಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ್ರೆ ನಷ್ಟ ನಿನಗೆ ಹೊರತು ಅವನಿಗಲ್ಲ. ಈ ರಿಲೀಸ್ ಮುಗಿಸು. ನಂತರ ನನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟಿಗೆ ಬಾ”

ಎರಡು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಲೀಡಾಗಿ ವಿನಾಯಕ್ ಅವರ ಟೀಮ್ ಸೇರಿದೆ. ಅದೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಟೀಮ್. ದಿನನಿತ್ಯದ ಮಾನಿಟರಿಂಗ್ ಬಿಟ್ಟರೆ ಮಾಡಲೇನು ಜಾಸ್ತಿ ಕೆಲಸವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಕಂಪೆನಿಯಿಂದ ಕಳಿಸುವ ಪ್ರಪೋಸಲ್ ಗಳನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ವಿನಾಯಕ್ ರಿಗೆ ವರದಿ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಕೆಲಸ ನನ್ನದಾಯಿತು. ಈ ವಿಷಯ ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.

ನಮ್ಮ ಟೀಮಿನಲ್ಲಿ ಆರು ಜನ ಇದ್ದರು. DBA ನಟರಾಜು, ಇಬ್ಬರು ಪ್ರೊಗ್ರಾಮ್ಮರ್ಸ್ ವೇಲು ಮತ್ತು ಶೈಲಜಾ, ಒಬ್ಬ ಟೆಸ್ಟರ್ ಬರೂಚ, ಮತ್ತಿಬ್ಬರು ಟ್ರೈನಿಗಳು, ಟೀನಾ ಮತ್ತು ದೇವೆನ್.

ಇದರಲ್ಲಿ ಟೀನಾ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಆಗಾಗ ಫ್ಲರ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಎಲ್ಲರೂ ಇರುವಾಗ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿಯಂತೆ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಿದ್ದ ಟೀನಾ ನಾವಿಬ್ಬರೇ ಇದ್ದಾಗ ಚಿಗುರಿಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟಿನಲ್ಲಿರುವವರ ಜೊತೆ ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಇನ್ವಾಲ್ವ ಆಗಬಾರದೆಂದು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಈ ಟೀನಾ ಆಗಾಗ ಗಡಿ ದಾಟಿ ಬಂದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಊರಿನಾಚೆ ಇರುವ ಹಳ್ಳಿಯ ಶಾಲೆಯೊಂದನ್ನು ನಮ್ಮ ಕಂಪೆನಿಯವರು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆದ್ದರಿಂದ ಆ ಶಾಲೆಯ ವಾರ್ಷಿಕ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು. ಕಂಪೆನಿಯಿಂದ ಬಸ್ಸುಗಳು ಮಿನಿ ಬಸ್ಸುಗಳು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ನಾನು, ಶಿಲ್ಪ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಟೀಮ್ ಲೀಡ್ ಮೊದಲೇ ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗೆ ಹೋಗಿ, ಫಂಕ್ಷನ್ ಮುಗಿಸಿ ವಾಪಸು ಹೊರಡುವಾಗ ಆಗಲೆ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ಶಿಲ್ಪಾ ಮತ್ತು ಇತರರು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೊರಟುಹೋದರು.

ನನ್ನ ಬೈಕಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟಾಗ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಕಾದಿತ್ತು. ಟೀನಾ ನನ್ನ ಬೈಕ್ ಬಳಿ ನನಗಾಗಿ ಕಾದು ನಿಂತಿದ್ದಳು. “ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಡ್ತೀರಾ ಪ್ಲೀಸ್ ?”

ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು, ಆಫೀಸಿನಿಂದಾಚೆ ಇರುವಾಗ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿಸಿದರೆ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ. ಅವಳು ಮರಾಠಿ ಗುಜರಾತಿ ಮಿಕ್ಸ್.

ಅವಳು ಕನ್ನಡ ಕಲಿತದ್ದು ಎರಡು ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ. ಒಂದು, ಆಟೋ ಡ್ರೈವರ್ರುಗಳಿಗಾಗಿ. ಇನ್ನೊಂದು ಆಟೋ ಹಿಂದಿನ ಬರಹದ ಪಿಚ್ಚರುಗಳಿಗಾಗಿ. ಅವನಿಂದ ಪ್ರೇರೇಪಿತಳಾಗಿ ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಡಝನ್ ಚಿತ್ರ ಹಿಡಿದು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ನಾನು ಅಥವಾ ಶೈಲಜಾ ವಿವರಿಸಬೇಕಿತ್ತು.

“ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಡ್ತೀರಾ ಪ್ಲೀಸ್ ?”

ಇವಳಿರೋದು ಕೋಣನಕುಂಟೆ ಹತ್ತಿರ, ನಾನಿರೋದು ಆರ್.ಟಿ. ನಗರದ ಹತ್ತಿರ. ನಾನು ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಾಗಿರುತ್ತೆ. ನೋಡಿದರೆ ಮಿನಿ ಬಸ್ಸು, ಬಸ್ಸು ಎಲ್ಲವೂ ಹೊರಟು ಹೋಗಿತ್ತು.

“ನಿನ್ನಜ್ಜಿ, ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಹೋಗೋಕೆ ಏನಾಗಿತ್ತು ನಿನಗೆ ?” ಎಂದೆ.

“ಕ್ಯಾ ಯಾರ್, ನಜ್ಜಿ ವಜ್ಜಿ ಬೋಲ್ ರಹೆ ಹೋ” ಎಂದಳು.

“ಏನೂ ಇಲ್ಲ, ಹತ್ತು ” ಎಂದೆ.

ಬೈಕ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡಿದೆ, ಹಿಂದೆ ಕುಳಿತಳು. ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದಾಗೆಲ್ಲ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಡೆಯದೆ ಸೀದಾ ನನ್ನ ಬೆನ್ನಿಗೆ ತನ್ನ ಗುಂಡು ಟೆನ್ನಿಸ್ ಬಾಲುಗಳನ್ನು ತಾಕಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

“ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಕೂತ್ಕೊ, ನಂಗೆ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ತಪ್ತಾಯಿದೆ” ಅಂದೆ.

ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ಬೈಕು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೂತ್ಕೊ ಅಂತ, ಅವಳು ನನ್ನನ್ನೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕುಳಿತಳು. ಆಗೀಗ ಬಂದು ಬಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಚೆಂಡುಗಳು ಈಗ ನನ್ನ ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಮಧ್ಯೆ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿಯಾದರೂ ಅದರ ಗಡಸುತನವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಲ್ಪ ಚಳಿ ಇತ್ತು, ಸರಿ ಹಿಂಗಾದರೂ ಬಿಸಿಯಾಗಲಿ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾದೆ. ಬೈಕಿನ ವೇಗ ಜೋರಾದಂತೆಲ್ಲ, ಜೀನ್ಸ್ ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಅವಳ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಪೃಷ್ಠದ ಸುತ್ತಲೂ ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದಳು. ದೇಹದ ಜೊತೆಗೆ ಮನಸ್ಸೂ ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ನಿಮ್ದು future plans ಏನು ?” ಎಂದಳು

ಹೆಲ್ಮೆಟ್ಟಿನ ವೈಸರ್ ಎತ್ತಿ “ನಾಳೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಂ ಕಂಪೆನಿನ ಕೊಂಡ್ಕೋಬೇಕು ಅಂತ ಇದೀನಿ, registrationಗೆ ಹೋಗ್ಬೇಕು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, free ಇದ್ದೀಯಾ ? ” ಎಂದೆ.

“ಹಮೇಶಾ ಮಝಾಕ್…” ಎನ್ನುತ್ತಾ ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಕೈಯಿಂದ ಬಲ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಗಿಲ್ಲಿದಳು.

“Phase 3 implementation ಶುರುವಾಗೋವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪಿ.ಎಮ್ ಆಗೋಣ ಅಂತ ಇದೀನಿ, next year ವಿನಾಯಕ್ ನ ಕೇಳೋಣ ಅಂತ ಇದ್ದೀನಿ, ಕೊಟ್ರೆ ಓ.ಕೆ. ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ location change !” ಎಂದೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಟೀನಾಳ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಫೇಸ್ ಮುಗಿಯುತ್ತಾ ಬಂದಿತ್ತು. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ಅವಳು ಅಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಯಾರ ಜೊತೆಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳ ಬಳಿ ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ಅದು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ನಂಬಿಕೆ.

“ನಿನ್ನ ಪ್ಲಾನ್ ಏನು ?” ಎಂದೆ.

ಪ್ರಾಯಶಃ ಅದನ್ನು ಕೇಳಲೀ ಎಂದೆ ನನ್ನ ಪ್ಲಾನ್ಸ್ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ್ದಳು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ, “I have got a job in Pune, I will be moving there, next Monday ಇಂದ ಅಲ್ಲಿಗೆ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಆಗ್ಬೇಕು, ನನ್ನ Training ಮುಗಿಯೋಕೆ ಇನ್ನೂ 1 and half months ಇದೆ, ನನ್ನ experience letter ಪಡೆಯೋಕೆ ಏನಾದ್ರು ತೊಂದ್ರೆ ಆಗತ್ತಾ ? ”

ಇದಾ ವಿಷ್ಯಾ ಎಂದುಕೊಂಡೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ…”ಅದೇನು ತೊಂದ್ರೆ ಆಗಲ್ಲ ಬಿಡು. ಬೇರೆ ಕಡೆ ಜಾಬ್ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರೆ ಖಂಡಿತ ಲೆಟರ್ ಕೊಡ್ತಾರೆ. ತೊಂದ್ರೆ ಮಾಡಲ್ಲ”

“Shall we have dinner somewhere ?” ಮೆಲ್ಲನೆ ಉಸುರಿದಳು

ಶಾಂತಿಸಾಗರ್ ಬಳಿ ಬೈಕು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋದೆವು.

ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಅವಳನ್ನು ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ದೃಷ್ಠಿ ನೆಟ್ಟು ನೋಡಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕುಳ್ಳಿಯೆ. ತೆಳ್ಳಗಿದ್ದರೂ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಇರಬೇಕೊ ಅಷ್ಟಿತ್ತು. ಅವಳೂ ಸಹ ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಸಣ್ಣ ಹಣೆ, ದೊಡ್ಡ ಜಿಂಕೆ ಕಣ್ಣುಗಳು, ನೀಳ ಮೂಗು, ಬಾಯಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿದರೂ, ನಗುವಾಗೆಲ್ಲ ದವಡೆಯ ವರೆಗೂ ಅಗಲವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ತುಟಿಗಳು, ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಕುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ “A” ಅಕ್ಷರದ ಒಂದು ಡಾಲರಿನ ಚೈನು. ಅದರ ಕೆಳಗೆ ಟಿ ಶರ್ಟಿನ ಬಟನ್ನು.

“What is the meaning of A” ಅಂದೆ. ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕಳು, ತುಟಿ ಬಿಚ್ಚಲಿಲ್ಲ. ಮುಖ ಕೆಂಪಾಯಿತು.

ಊಟ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಮಳೆ ಶುರುವಾಯ್ತು. ಬೇಗ ಬೇಗ ಬಿಲ್ ಕೊಟ್ಟು ಹೊರನಡೆದೆವು. ಇವತ್ತು ಶೆಕೆ ಇದೆ ಅಂತ ಜಾಕೆಟ್ ಕೂಡ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಬೈಕ್ ಹತ್ತಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಜೋರಾಯಿತು. ಒಂದು ಬಸ್ ಶೆಲ್ಟರಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತೆವು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ನೆನೆದು ತೊಪ್ಪೆಯಾಗಿದ್ದವು. ಟೀನಾಳ ಟಿಶರ್ಟ್ ಅವಳ ಮೈಗೆ ಅಂಟಿ ಅವಳ ಬ್ರಾನ ರೂಪುರೇಷೆ ಎದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸು ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆಟೋ ಕೂಡ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಮಳೆ ಬಿಡುವ ಸೂಚನೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವಳನ್ನು ಆಟೋದಲ್ಲಾದರೂ ಕೂರಿಸಿ ಬರೋಣವೆಂದು ಮಳೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಆಟೋ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟೆವು. ಆಟೋವೇನು ಸಿಕ್ಕಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ತಿರುವೊಂದರಲ್ಲಿ ಬೈಕ್ ಸ್ಕಿಡ್ ಆಯಿತು, ನಮಗೇನು ಏಟಾಗದಿದ್ದರೂ ಇಬ್ಬರ ಬಟ್ಟೆಗಳಿಗೂ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಣ್ಣು ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಿತು. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಆಟೋದವರ್ಯಾರು ನಮ್ಮನ್ನು ಒಳಗೆ ಹತ್ತಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಬೇರೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ, ಇಬ್ಬರೂ ನನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ, ಬಟ್ಟೆ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡಿ ನಂತರ ಏನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ಯೋಚಿಸೋಣವೆಂದು ಹೊರಟೆವು.

ರೂಮಿಗೆ ಹೋದ ನಂತರ ನೋಡಿದರೆ ಅವಳ ಬಟ್ಟೆಯಂತೂ ಒಗೆಯದೆ ತೊಡುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಳೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಹೊರಗೆ ಒಣಗಿ ಹಾಕಲೂ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಷ್ಟವೆಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಆಗುವ ಬಟ್ಟೆಗಳ್ಯಾವು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಶಿಲ್ಪಾಗೆ ಒಂದು ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಸಹಾಯ ಕೇಳೋಣವೆಂದರೆ ಬೇಡವೆಂದು ಟೀನಾ ಹಠ ಮಾಡಿದಳು.

“ನಾನು ಇಲ್ಲೆ ಇರ್ತೀನಿ. ನಿನ್ನ ಟಿಶರ್ಟ್ ಮತ್ತೆ ಶಾರ್ಟ್ಸ್ ಕೊಡು, ನನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ವಾಶ್ ಮಾಡಿ ಬಾತ್ರೂಮಿನಲ್ಲೆ ಡ್ರೈ ಮಾಡೋಕೆ ಹಾಕ್ತೀನಿ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಡ್ರೈ ಆಗತ್ತೆ” ಅಂದಳು.

ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದುದೊಂದೇ ಹಾಸಿಗೆ. ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಬೆಡ್ ಶೀಟ್ ಹಾಸಿ ಮಲಗಬಹುದಿತ್ತು. ಸರಿ, ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆಯನ್ನೆ ಅವಳಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ನಾನು ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡರೆ ಆಯ್ತು ಎಂದು ಕೊಂಡೆ.

ನನ್ನ ಒಂದು ಟಿಶರ್ಟನ್ನು ಪೈಜಾಮವನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ, ಅವಳು ಬಾತ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಿ, ಒದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಬಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿ ಟಿಷರ್ಟು ಪೈಜಾಮ ತೊಟ್ಟು ಬಂದಳು. ಟಿಶರ್ಟೇನೊ ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪೈಜಾಮ ತೀರ ದೊಡ್ಡದಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಒಂದು ಜೊತೆ ಶಾರ್ಟ್ಸನ್ನೆ ಕೊಟ್ಟೆ. ಆದರೆ ಅದು ಅವಳಿಗೆ ತೀರ ದೊಗಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ಏನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವಳು ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಕೇಳದೆ ನನ್ನ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ನೀರಲ್ಲಿ ನೆನೆಯಲು ಹಾಕಿದಳು. ನಾನು ನನ್ನ ಒಂದು ಟಿಷರ್ಟನ್ನು ಶಾರ್ಟ್ಸನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ. ನನ್ನ ಎಂದಿನ ಅಭ್ಯಾಸದಂತೆ ಶಾರ್ಟ್ಸ್ ಒಳಗೆ ಏನೂ ಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ.

“ಇದು ತುಂಬಾ ಲೂಸ್ ಇದೆ. if you don’t mind, idon’t want this” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಇನ್ನೂ ಏನಾದರೂ ಹೇಳುವ ಮುಂಚೆಯೆ ಶಾರ್ಟ್ಸನ್ನು ಕೆಳಗೆಳೆದು ಬಿಟ್ಟಳು. ನನ್ನ ಟಿಶರ್ಟ್ ಅವಳಿಗೆ ಮಂಡಿಯ ತನಕ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಬಿಳಿಯ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೆ ನನ್ನ ಶಾರ್ಟ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಖಾಲಿ ಇದ್ದ ಜಾಗವನ್ನೆಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಮದನ ಆಕ್ರಮಿಸತೊಡಗಿತು.

ಮುಖ ತೊಳೆಯಲೆಂದು ಬಾತ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಬಟ್ಟೆ ನನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬಕೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ಸರಿಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಅವಳ ಬ್ರಾ ಕೂಡ ಅಲ್ಲಿತ್ತು. ಮುಖ ತೊಳೆದು ಹೊರಬಂದೆ, ಕಾಫಿ ಮಾಡಲು ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಓಡಾಡುವಾಗೆಲ್ಲ ಅವಳ ಮಾವಿನಕಾಯಿಗಳು ಮೇಲಕ್ಕು ಕೆಳಕ್ಕೂ ಜಿಗಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಬ್ರಾ ತೆಗೆದಿದ್ದರೂ ಪ್ಯಾಂಟೀಸ್ ತೆಗೆಯಲು ಮುಜುಗರವಾಗಿತ್ತೋ ಏನೋ, ಅದು ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದರೂ ತೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅದರ ಒದ್ದೆ ಮಾರ್ಕು ಅವಳು ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಟಿಶರ್ಟ್ ಹಿಂದೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

“ದೂದ್ ಎಲ್ಲಿದೆ ?” ಎಂದಳು

“ನಿನ್ನ್ ಹತ್ರ ಇಲ್ವಾ ?” ಎಂದೆ. “ಹೇಯ್” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಸಣ್ಣಗೆ ಕೈ ಮೇಲೆ ಬಡಿದಳು. ಫ್ರಿಜ್ಜಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟೆ, ಅದನ್ನು ತಂದು ತುಂಬಾ ದಿನವಾಗಿತ್ತು. ಅಷ್ಟರವರೆಗೆ ಅದು ಸರಿಯಿದ್ದುದ್ದೆ ಅದೃಷ್ಠ.

ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಟಿವಿ ಮುಂದೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕೂತೆವು. ಅವಳು ಬರಿ ಟಿಶರ್ಟ್ ತೊಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಕಾಲು ಚಾಚಿ ಕೂತಳು. ಟಿಶರ್ಟ್ ಸ್ವಲ್ಪ ತೆಳುವಾಗಿತ್ತು, ಹೊರಗಡೆಯಿಂದ ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಚಳಿಯಾಗಿ ಅವಳ ನಿಪ್ಪಲ್ ಗಳು ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲ ತೊಡಗಿದವು. ಅದನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲು ತುಂಬಾ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದೇ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಮಡಿಸಿ ಕೂತಳು.

ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮನೆಯಿಂದ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕಾಲ್ ಬಂತು. ಮಾತನಾಡಲು ರೂಮಿನೊಳಗೆ ಹೋದೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ದಿನಾ ಹದಿನೈದು ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಂದು ಮುಕ್ಕಾಲು ಗಂಟೆ ಆಗಿತ್ತು. ಹೊರಗೆ ಟೀನಾ ಕುಳಿತುರುವುದನ್ನು ಮರೆತೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.

ನಾನು ಹೊರಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವಳು ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಇಸ್ಪೀಟು ಎಲೆಗಳನ್ನು 2 ಇಂದ A ವರೆಗೆ ಜೋಡಿಸಿ ಜೋಡಿಸಿ ಇಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳೊಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದುದರಿಂದ ಚಕ್ಕಂಬಕ್ಕಲು ಹಾಕಿ ಕೂತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಈಗ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಟಿಷರ್ಟ್ ಒಳಗಿನಿಂದಲೇ ಗೋಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಟಿಷರ್ಟು ಸೊಂಟದ ಬಳಿ ಅವಳ ಪ್ಯಾಂಟೀಸ್ ಆಕಾರಕ್ಕೆ ಪೂರ್ತಿ ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೆ “ಶೀತ ಆಗತ್ತೆ, ಬಿಚ್ಚಿ ಬಿಡು” ಎಂದೆ. ಅವಳು ನಾಚುತ್ತಲೆ ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ಬಿಚ್ಚಿ ಬಂದಳು. ಈಗ ಅವಳ ಟಿಷರ್ಟಿನ ಒಳಗೆ ಬೇರೇನು ತೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನದು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲತೊಡಗಿತು.

“ತುಮ್ ಘರ್ ಮೇಂ ಕುಛ್ ನಹಿ ಪೆಹೆನ್ತೆ ಹೋ ಕ್ಯಾ” ಎಂದು ಕೊಂಕು ನುಡಿದಳು.

“ನಹಿ, ಬಾಹರ್ ಸಬ್ ಕುಚ್ ಪೆಹೆನ್ತಾ ಹೂ, ಅಂದರ್ ಕುಚ್ ಭಿ ನಹಿ” ಎಂದೆ.

ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಅಗಲವಾದವು. ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಏನೇನೊ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು, ಆದರೆ ಒಂದೂ ಹೊರಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಉಸಿರು ತೆಗೆದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಲ್ಲ ಅವಳ ಸ್ತನಗಳು ಎದ್ದು ಬಿದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವು.

“ಮನೇಲಿದ್ದಾಗ ನೀನು ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ಕೊಳಲ್ವಾ ?” ಎಂದೆ.

“ಮನೇಲಿ ಟಿಷರ್ಟ್ ಹಾಕ್ಕೊತೀನಿ, ಆದರೆ ಅಂದರ್ ಎಲ್ಲಾ ಇರುತ್ತೆ” ಎಂದಳು ತುಂಟತನದಿಂದ.

“ನಿನ್ನ ಬ್ರಾ ಸೈಜು ಎಷ್ಟು” ಎಂದೆ.

ಈಗ ಅವಳ ಮುಖದಲಿ ಪೂರ್ತಿ ನಾಚಿಕೆ ಮನೆಮಾಡಿತು. ನಾಚಿ ಜೋಡಿಸಿದ್ದ ಕಾರ್ಡ್ಸ್ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಟ್ಟು ಮಾಡತೊಡಗಿದಳು. “ಎಷ್ಟು ?” ಎಂದೆ. ಕತ್ತು ಬಗ್ಗಿಸಿಯೆ, “34” ಎಂದಳು.

ಅವಳ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಸರಿದು ಅವಳ ಎಡಮೊಲೆಯನ್ನು ಶರ್ಟಿನ ಮೇಲಿಂದಲೇ ಸವರಿದೆ. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಎದ್ದು ನಿಂತವು. ಅವಳ ಮುಖವಂತೂ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಕೆಂಪಾಗಿತ್ತು.

ಬಾಗಿ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟೆ. ಎರಡೂ ಕೈಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಬಳಸಿ ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದಳು. ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಸೇರಿಸಿದೆವು. ಅವಳ ಕೆಂಪು ತುಟಿಗಳನ್ನು ನನ್ನ ತುಟಿಗಳಿಂದ ಸವರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಉನ್ಮಾದದಿಂದ ಅವಳು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ಬಾಯಿಂದಲೇ ಅವಳ ಬಾಯಿಯನ್ನು ಕೊಂಚ ತೆರೆದು ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ತೂರಿಸಿದೆ. ಅವಳು ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಚೀಪತೊಡಗಿದಳು. ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆ ಅವಳ ಪುಟ್ಟ ಬಾಯಿಯ ಒಳಗೆಲ್ಲಾ ಹರಿದಾಡಿ ನಂತರ ಅವಳ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಬಾಯಿಬಾಗಿ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟೆ. ಎರಡೂ ಕೈಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಬಳಸಿ ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದಳು. ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಸೇರಿಸಿದೆವು. ಅವಳ ಕೆಂಪು ತುಟಿಗಳನ್ನು ನನ್ನ ತುಟಿಗಳಿಂದ ಸವರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಉನ್ಮಾದದಿಂದ ಅವಳು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ಬಾಯಿಂದಲೇ ಅವಳ ಬಾಯಿಯನ್ನು ಕೊಂಚ ತೆರೆದು ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ತೂರಿಸಿದೆ. ಅವಳು ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಚೀಪತೊಡಗಿದಳು. ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆ ಅವಳ ಪುಟ್ಟ ಬಾಯಿಯ ಒಳಗೆಲ್ಲಾ ಹರಿದಾಡಿ ನಂತರ ಅವಳ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡೆ. ಅವಳ ಅಪ್ಪುಗೆಯನ್ನು ಬಿಗಿ ಮಾಡಿದಳು.

ಈಗಂತೂ ಅವಳ ಮೊಲೆ ತೊಟ್ಟುಗಳು ಕಂಟ್ರೋಲಿಗೂ ಸಿಗದ ಹಾಗೆ ಟಿಷರ್ಟನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿ ಎದ್ದು ನಿಂತಿದ್ದವು. ಅವಳ ಟಿಷರ್ಟ್ ತೊಡೆಯ ತನಕ ಮೇಲೆ ಸರಿದಿತ್ತು. ಅವಳನ್ನು ಮಂಡಿಯ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬಾಚಿ ತಬ್ಬಿದೆ. ಅವಳ ಕುಚಗಳು ನನ್ನನ್ನೂ ದೂರ ದೂಡುವಷ್ಟು ಗಡುಸಾಗಿದ್ದವು. ಅವಳ ನಿತಂಬಗಳನ್ನು ಸವರಿದೆ.

ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಅವಳ ಟಿಷರ್ಟ್ ಕೆಳಗಿನಿಂದ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಸವರತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳಿಗಂತೂ ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ಬಿಡಲು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಕೈ ತೊಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸರಿಯತೊಡಗಿದವು. ಅವಳ ತೊಡೆ ಸಂಧಿಗೆ ನನ್ನ ಕೈ ತಾಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಶಾಕ್ ಹೊಡೆದಂತಾಯಿತು. ಅವಳ ಯೋನಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕೂದಲೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಷೇವ್ ಮಾಡಿದ್ದಳೋ ಅಥವಾ ಬೆಳೆದೇ ಇರಲಿಲ್ಲವೋ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಮೃದುವಾಗಿತ್ತು ತ್ವಛೆ.

ಕೈಗಳು ಇನ್ನೂ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಸರಿದು ಅವಳ ಮಾವಿನಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದವು. ಒಮ್ಮೆ ಎರಡನ್ನೂ ಹಿಡಿದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹಿಸುಕಿದೆ. ಮೊಲೆಯ ತೊಟ್ಟಿನ ಸುತ್ತಲೂ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಗುಳ್ಳೆಗಳು ಎದ್ದು ನಿಂತವು. ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ನಾಲಿಗೆ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಟಿಷರ್ಟನ್ನು ಕೆಳಗಿನಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಪೂರ್ತಿ ಬಿಚ್ಚಿ ಹಾಕಿದೆ. ಎರಡೂ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಯೌವ್ವನವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನಮಾಡಿದಳು.

ಅವಳನ್ನು ಅವಳ ಬೆನ್ನು ಹಾಗೂ ಕಾಲಿಗೆ ಕೈ ಕೊಟ್ಟು ಎತ್ತಿಕೊಂಡೆ. ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಅವಳು ನನ್ನ ಕತ್ತಿನ ಸುತ್ತ ಹಾಕಿದಳು. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಲೈಟಿನ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಮಿರ ಮಿರನೆ ಮಿಂಚುತ್ತಿದ್ದವು. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ನೆಡೆದು ಅವಳನ್ನು ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿಸಿದೆ. ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಉಬ್ಬಂತೂ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಸ್ಮೂತ್ ಆಗಿತ್ತು. ಅವಳ ಯೋನಿಯ ದಳಗಳು ಒಂದರ ಪಕ್ಕ ಒಂದರಂತೆ ಜೋಡಿಸಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಬನ್ನುಗಳಂತಿದ್ದವು. ಸೀಳಂತೂ ಯಾರೋ ಶಿಲ್ಪಿ ಬಿಡುವಾಗಿದ್ದಾಗ ಸಣ್ಣ ಹುಳಿಯಲ್ಲಿ ನಾಜೂಕಾಗಿ ಕೆತ್ತಿದಂತಿತ್ತು.

ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳಿಗೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ ಚೀಪಿದೆ. ಹುಡುಗಿ ತಯಾರಾದಳು. ಹಾಗೆಯೆ ಕೆಳಗೆ ಸರಿದು ಅವಳ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ, ಸೀಳಿನ ಮೇಲೆ ನಾಲಿಗೆ ಸರಿಸಿದೆ, “ಆಯ್ಗಾ” ಎಂದು ಮರಾಠಿಯಲ್ಲಿ ನುಲಿದಳು. ಯೋನಿದಳಗನ್ನು ಚೀಪತೊಡಗಿದೆ. ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ, ಸೊಂಟವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಎತ್ತಿ ಕೊಡತೊಡಗಿದಳು.

ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷದ ನಂತರ ಏನೋ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡಂತೆ ಮೇಲೆದ್ದು ನನ್ನ ಟಿಶರ್ಟನ್ನು ಶಾರ್ಟ್ಸನ್ನು ಸರ ಸರನೆ ಕಳಚಿದಳು. ಸರಕ್ಕನೆ ಮೇಲೆದ್ದ ಏಳಿಂಚಿನ ನನ್ನ ಅಂಗವನ್ನು ನೋಡಿ ಅವಾಕ್ಕಾಗಿ ಹಾಗೆಯೇ ಫ್ರೀಜ್ ಆದಳು. ಅವಳ ಮುದ್ದಾದ ಕೈಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ನನ್ನದರ ಮೇಲಿಟ್ಟೆ. ಅದರ ಉದ್ದವನ್ನು, ಗಡುಸುತನವನ್ನು ಒತ್ತಿ ಒತ್ತಿ ಸ್ಪರ್ಶಿಸತೊಡಗಿದಳು. ನನ್ನದು ಕಾದು ಕಬ್ಬಿಣವಾಗಿತ್ತು. ಬಾಗಿ ಅದಕ್ಕೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿದಳು. ಅದರ ತುದಿಯನ್ನು ನವಿರಾಗಿ ಹಲ್ಲಿನಿಂದ ಕಚ್ಚಿದಳು.

ಇನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ ನನಗೆ. ಅವಳ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆಳೆದು ಅವಳನ್ನು ಮಲಗಿಸಿ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಮಡಿಸಿದೆ. ಉಬ್ಬಿದ್ದ ಅವಳ ಮರ್ಮಾಂಗದ ತುಟಿಗಳು ಈಗಲೂ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮದನನನ್ನು ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಅವಳ ರತಿದ್ವಾರದ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿದು ಅವಳ ಸೀಳಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಸವರತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳಂತೂ ಸುಖದಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಸವರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಸೀಳಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ರತಿ ರಸ ಒಸರತೊಡಗಿತು.

“ಡಾಲೋ ನ..ಪ್ಲೀ……ಸ್” ಎಂದು ಮುಲುಗಿದಳು.

ಅವಳ ಯೋನಿದುಟಿಗಳನ್ನು ಬೆರಳಿನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಅಗಲಿಸಿ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನದ ತುದಿಯನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವಾಗಿ ಒಳಕ್ಕೆ ನೂಕ ತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳ ಯೋನಿ ಪೂರ್ತಿ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದರೂ ಬಾರೀ ಟೈಟಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನದು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಹೋಗಿ ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟಿತು. ಇನ್ನು ಒಳಗೆ ಜಾಗವೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಅವಳು ಅವಳ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಅಗಲಿಸಿ ನನ್ನನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಒಳಗೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಅವಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನೋವಾಗತೊಡಗಿತು, “ಝರಾ ಟೆಹ್ರೊ” ಎಂದಳು. ನಾನು ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಮರ್ದಿಸತೊಡಗಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಹೊರತೆಗೆದು ಮತ್ತೆ ಒಳಕ್ಕೆ ನೂಕಿದೆ. ಅವಳ ಯೋನಿಯೊಳಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬಿಸಿಯಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆ ರಭಸವಾಗಿ ನೂಕಿದೆ. ಟೀನಾ ನೋವಿನಿಂದ ಚೀರಲು ಹೋದವಳು ಕೈಯನ್ನು ಬಾಯಿಗೆ ಅಡ್ಡ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು.

ನನ್ನ ಏಳಿಂಚಿನ ಶಿಶ್ನ ಈಗ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಟೀನಾಳ ಯೋನಿಯೊಳಗಿತ್ತು. ಅವಳ ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ಇಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು.

“ನೋವಾಯ್ತಾ ? ಸಾರಿ…..” ಎಂದೆ, ಶಿಶ್ನವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಅಲುಗಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ.

“ಇಟ್ಸ್ ಓಕೆ. ಆದ್ರೆ ಇನ್ನು ಒಂದ್ ಸ್ವಲ್ಪ್ ಹೊತ್ ಏನೂ ಮಾಡ್ಬೇಡ ಪ್ಲೀಸ್” ಎಂದಳು ತುಸು ಕೋಪದಿಂದ.

ಹಾಗೆ ನಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಬೇಸರವಾಯ್ತು. ಹಾಗೆಯೇ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದೆ.

“ತೆಗೆದು ಬಿಡಲಾ ?” ಎಂದೆ.

“ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ. ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡ. I will be fine” ಎನ್ನುತ್ತಾ ತಲೆಕೂದಲು ನೇವರಿಸತೊಡಗಿದಳು.

ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷಗಳಾದ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಸೊಂಟವನ್ನು ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಮೇಲೆ ಎತ್ತಿ ಎತ್ತಿ ಕೊಡತೊಡಗಿದಳು. ನನ್ನದು ಮತ್ತೆ ಅವಳೊಳಗೆ ನಿಗುರಾಡತೊಡಗಿತು. ನನ್ನದು ಪುಟಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಅವಳು ಸುಖದಿಂದ ಮುಲುಗತೊಡಗಿದಳು. ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಹೊರತೆಗೆದು ಮತ್ತೆ ಒಳಗೆ ಹಾಕಿದೆ. ನನ್ನ ಸೊಂಟವನ್ನು ಅರ್ಧ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಸೊಂಟ ಭೇಟಿಯಾಯಿತು. ನನ್ನ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು.

ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಶುರುವಾಗಿ ನನ್ನ ಸೊಂಟವೀಗ ರೈಲಿನ ಪಿಸ್ಟನ್ನಿನಂತೆ ವೇಗ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿತು. ತಾನೂ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಅವಳ ಯೋನಿ ನನ್ನ ಕಬ್ಬನ್ನು ಹಿಂಡಿ ಹಿಂಡಿ ಅರೆಯತೊಡಗಿತ್ತು.

ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ನಮ್ಮ ಸೊಂಟಗಳು ಸೇರಿದಾಗಲೂ ಅವಳು ಉಸಿರೆಳೆದು ಮರಾಠಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಒಮ್ಮೆ ಅವಳ ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ನಡುಗಿ ನನ್ನ ಸೊಂಟದ ಸುತ್ತಲೂ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಸೊಂಟ ಮೇಲೇಳದಂತೆ ಬಂಧಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು. ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಅಲ್ಲಾಡಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.

ಕಿವಿಯ ಬಳಿ ಬಂದು, ಮೆಲ್ಲನೆ ಉಸುರಿದಳು, “ಲಾಸ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದ್ಬಿಡು….”

“ಸರಿ…ಈಗಲೂ ನೋವಿದ್ಯಾ ?” ಎಂದೆ.

“ಇಲ್ಲಾ” ಎಂದು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕಳು

“ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ನಾನು ಮಾಡ್ಲಾ ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು.

ನಾನು ಕೆಳಗೆ ಬಂದೆ. ಅವಳು ಸಿಂಹಿಣಿಯಂತೆ ನನ್ನ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಳು. ನನ್ನ ಶಿಶ್ನದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಯೋನಿ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಿದ್ದಳು. ನನಗೆ ತಡೆಯಲಾಗದೆ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆತ್ತಿ ನನ್ನದನ್ನು ಅವಳೊಳಗೆ ತೂರಿಸಿದೆ. ಈ ಬಾರಿ ಅವಳೇ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಒಳಕ್ಕೆ ಪೂರ್ತಿ ತೂರಿಸಿಕೊಂಡಳು. ನನ್ನಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಮಾಡದಿದ್ದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ವೇಗ ಪಡೆದುಕೊಂಡಳು. ಜಿಗಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು, ಹಿಂಡಿ ಹಿಂಡಿ ಹಿಂಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ರತಿ, ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಿದ್ದ ಟೀನಾ…

ಅವಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಹಾಕಿ ಚಕಚಕನೆ ಸಂಭೋಗಿಸತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳ ಮುಲುಗಾಟವೆಲ್ಲ ಈಗ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಕೂಗಿನಂತಾದವು.

ಇನ್ನೇನು ರಸ ಸುರಿಯಬೇಕು, ಆಗ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಹೊರತೆಗೆದು ನನ್ನದನ್ನು ಅವಳ ಯೋನಿದುಟಿಗಳ ಮೇಲಿಟ್ಟೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅವಳು ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಕಾಲು ಹಾಕಿ ಬಂಧಿಸಿಬಿಟ್ಟಳು. ಸುರಿದ ರಸವೆಲ್ಲ ಅವಳ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ನಿತಂಬದ ಮೇಲೆ ಹರಿಯತೊಡಗಿತು. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಮಲಗಿ ಬಿಟ್ಟೆವು.

ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರಾದಾಗ ಎರಡು ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಅವಳಾಗಲೇ ಎದ್ದು ಟಿಷರ್ಟ್ ತೊಟ್ಟು ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಟ್ಟೆ ಒಣಗಲು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನು ಎದ್ದು ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಬೆಡ್ ಶೀಟ್ ಬದಲಿಸಿ ಚಡ್ಡಿ ಮಾತ್ರ ತೊಟ್ಟು ಅವಳು ಬರುವುದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತೆ.ಯೊಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡೆ. ಅವಳ ಅಪ್ಪುಗೆಯನ್ನು ಬಿಗಿ ಮಾಡಿದಳು.

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ನಂತರ ನಸುನಗುತ್ತಾ ಟೀನಾ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದಳು. ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ತಲೆ ಕೂದಲು ಒಟ್ಟು ಮಾಡಿ ಟವೆಲ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಇನ್ನೊಂದು ಟವೆಲ್ಲನ್ನು ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಸೋಪಿನ ವಾಸನೆ ರೂಮಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಹರಡಿತ್ತು.

ಬಂದವಳೇ ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, “ತುಂಬಾ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್” ಎಂದಳು.

“ಯಾಕೆ ?” ಎಂದೆ

“ಕುಛ್ ಭಿ ನಹಿ….” ಎನ್ನುತ್ತಾ ನನ್ನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಒರಗಿದಳು.

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ಅವಳನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅವಳು ರೆಡಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಇಬ್ಬರೂ ಮತ್ತೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದೆವು. ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿನಂತೆ ಇದ್ದಳು. ಅಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಏನೂ ಗೊತ್ತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.

ಅಂದು ಸಂಜೆ ಟೀನಾ ರೆಸಿಗ್ನೇಷನ್ ನೀಡಿದಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಗಲೇ ನನಗೆ ಶೀತ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದೆರಡು ತಲೆನೋವಿನ ಮಾತ್ರೆ ತಿಂದರೂ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಎರಡು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಟೀನಾಳಿಗೆ ಸೆಂಡಾಫ್ ಪಾರ್ಟಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೆವು. ಆದರೆ ಹಿಂದಿನ ದಿನವೇ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಜ್ವರ ಬಂತು. ಟೀನಾಳ ಸೆಂಡಾಫ್ ಪಾರ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅದರ ನಂತರ ವಾರಾಂತ್ಯವಿತ್ತು. ಟ್ರೈನಿಗೆ ಹತ್ತುವ ಮುನ್ನ ಟೀನಾ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಟಾಟಾ ಹೇಳಿದಳು. ಅವಳ ಪೇಪರ್ಸ್ ಪಡೆಯಲು ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಬರುವವಳಿದ್ದಳು.

ನನಗಂತೂ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಜ್ವರ ತಲೆನೋವು. ನಟರಾಜು ಬಂದಿರದಿದ್ದರೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಳಿಯೂ ಹೋಗಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೊ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನು ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಡಾಕ್ಟರು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆದಿದ್ದರಿಂದ ಹೀಗಾಗಿದೆ ಎಂದು ಮಾತ್ರೆ ಕೊಟ್ಟರು. ಇನ್ನೂ ಎರಡು ದಿನ ಆದ ಮೇಲು ಜ್ವರ ಬಿಡದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಬಂದು ನೋಡಲು ಹೇಳಿದರು.

ಭಾನುವಾರ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಟ್ಟಂತಿದ್ದ ಜ್ವರ ರಾತ್ರಿಯಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಜಡಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ವೇಲು ಮತ್ತು ನಟರಾಜು ಆಗಾಗ ಬಂದು ಏನಾದರೂ ತಂದಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು.

ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಾಗ ಹೊರಗೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಕು. ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾಗಿತ್ತೋ ತಿಳಿಯದು. ಕೈ ಕಾಲು ಆಡಿಸಲು ಸಹ ಆಯಾಸ. ಕನಸಿನಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಯಾರೋ ಕದ ತಟ್ಟುತ್ತಿರುವ ಸದ್ದು. ನಟರಾಜು ಮತ್ತು ವೇಲು ಸೀದಾ ಒಳಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ಹಾಲಿಗೆ ಬಂದು ಗಡಿಯಾರ ನೋಡಿದೆ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮೂರೂವರೆಯಾಗಿತ್ತು. ಕದ ತೆರೆದರೆ ಎದುರಿಗೆ ಶಿಲ್ಪಾ. ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕವರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಟೆಲಿನ ತಿಂಡಿ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಲೇ ತಿಳಿದದ್ದು ನಾನು ಹಿಂದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದಲೂ ನೀರು ಸಹ ಕುಡಿದಿರಲಿಲ್ಲ.

“ಊಟ ಆಯ್ತಾ ನಿಮ್ಮದು ?” ಅಳುಕುತ್ತಲೇ ಕೇಳಿದಳು. ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ ಹಾಗನ್ನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೋ ಏನೋ. ಅವಳಿಗೆ ದಾರಿ ಬಿಟ್ಟು ಸೈಡಿಗೆ ನಿಂತೆ. ಒಳಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅವಳೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿದಳು. ನಿಲ್ಲಲು ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದಂತಾಗಿ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಹಾಗೆ ಕುಳಿತೆ.

“ಊಟ ಹಾಕಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ, ಊಟ ಮಾಡಿಬಿಡಿ, ಸಂಜೆ ನಟರಾಜ್ ಬರ್ತಾರೆ, ನೀವು ಡಾಕ್ಟರ್ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಬಹುದು” ಎಂದಳು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಟ್ಟೆ ಹುಡುಕುತ್ತಾ.

ಏಕೋ ಅನುಮಾನವಾಗಿ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನನ್ನ ಹಣೆ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡಿದಳು. “ಅಯ್ಯೊ ಎಷ್ಟೊಂದು ಜ್ವರ ಇದೆ. ಫೋನ್ ಮಾಡೋದಲ್ವಾ ?” ಅವಳ ದನಿಯಲ್ಲಿ ಗಾಬರಿಯಿತ್ತು. ತಟ್ಟನೆ ಫೋನ್ ತೆಗೆದು ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡತೊಡಗಿದಳು. ನನ್ನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಿ ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಕೇಳದೆ ಎರಡು ಬೆಡ್ ಶೀಟ್ ಹೊಚ್ಚಿ, ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗಂಜಿ ಮಾಡತೊಡಗಿದಳು. ನನಗೆ ಆಯಾಸಕ್ಕೆ ನಿದ್ದೆ ಬರತೊಡಗಿತು.

ಮತ್ತೆ ಎದ್ದಾಗ ಶಿಲ್ಪಾ ಒಂದು ಬಟ್ಟಲಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಗಂಜಿ ಹಿಡಿದು ಕೂತಿದ್ದಳು. ನನಗೆ ಏನೂ ತಿನ್ನಬೇಕೆನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಕುಡಿಸಿದಳು. ಆನಂತರ ವಿನಾಯಕ್ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಅವರಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದಳು. ಅವಳು ಪ್ರಾಯಶಃ ಊಟ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಲಷ್ಟೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು.

ಸಂಜೆ ಆರೇಳು ಗಂಟೆ ಆಗಿರಬಹುದೇನೋ, ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗೆ ಶಬ್ದವಿತ್ತು. ನಾನು ಹೊರಳಿದ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿ, ಶಿಲ್ಪಾಳ ತಾಯಿ ಹಾಗು ಅಣ್ಣ ಒಳಬಂದರು. ಶಿಲ್ಪಾಳ ಅಣ್ಣ ಸುನಿಲ್ ಮತ್ತು ನಾನು ಒಂದೇ ಕಾಲೇಜಿನವರು, ಅವನು ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್ ನನ್ನದು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸೈನ್ಸ್.

ಸಂಜೆ ಸುನಿಲ್ ಜೊತೆಗೆ ಡಾಕ್ಟರರ ಬಳಿಗೆ ಹೋದೆ. ಅವರು ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಕೊಟ್ಟು ಮೊದಲು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಮಾತ್ರೆಯನ್ನೇ ಮುಂದುವರಿಸಲು ಹೇಳಿದರು. ಆ ರಾತ್ರಿ ಸುನಿಲ್ ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಮಲಗಿದ್ದ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನು ಏಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕಾಫಿ ತಯಾರಿಸಿ ಫ್ಲಾಸ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ಹೊರಟು ಹೋಗಿದ್ದ. ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಶಿಲ್ಪಾ ಇಡ್ಲಿ ತಂದು ತಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕಿ ನಾನು ತಿನ್ನುವವರೆಗೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದಳು. ಅದೇಕೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನನಗೆ ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಾವನೆಗಳೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಎರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ ಅವಳು ನನಗಾಗಿ ತೋರಿಸಿದ ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಗಿಲ್ಟಿಯಾಗತೊಡಗಿತು.

ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಸದಾ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳು, ಈಗ ಮಾತ್ರ ಪಟಪಟನೆ ಅದು ಇದು ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಜೋಕ್ ಮಾಡಲು ತಿಳಿಯದು. ಆದರೆ ಜೋಕ್ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ ನಗುವವರೆಗೂ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದೆರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ ಜ್ವರ ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು, ಆದರೆ ಸುಸ್ತು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದೇ ಇತ್ತು. ಊಟ ತಿಂಡಿಗೆ ಕೊರತೆಯಿರಲಿಲ್ಲ. ರಾತ್ರಿ ಸುನಿಲ್ ಬರುತ್ತಿದ್ದ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಶಿಲ್ಪಾ ಮತ್ತು ಅವರ ತಾಯಿ ಪಾಳಿಯ ಮೇಲೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಮಧ್ಯೆ ನಾನು ಮಲಗಿದ್ದಾಗ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಫೋನ್ ಬಂದು ಅದನ್ನು ಆಂಟಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನನಗೆ ಜ್ವರ ಇರುವ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ಮೊದಲೇ ಹೇಳದಿದ್ದುದಕ್ಕೆ ಬೈಸಿಕೊಂಡಾಗಿತ್ತು. ವಾರಾಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಮಾತು ಕೊಡುವವರೆಗೂ ವಾಗ್ದಾಳಿ ನೆಡೆದೇ ಇತ್ತು.

ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು ಬೇಸರವಾಗಿತ್ತು. ಅಫೀಸಿಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದರೆ ಶಿಲ್ಪಾ ಬೇಡವೆನ್ನುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕೊನೆಗೆ ಅವಳ ಹೋಂಡಾದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಒಪ್ಪಿದ್ದುದು.

ಬೇರೆ ಯಾವದೇ ಹುಡುಗಿಯ ಹಿಂದೆ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದರೂ ಸುಮ್ಮನಿರುತ್ತಿದ್ದವ ನಾನಲ್ಲ. ಆದರೆ ಶಿಲ್ಪಾಳ ಬಗ್ಗೆ ಆ ತರಹ ಯೋಚಿಸುವುದಕ್ಕೂ ಆಗದ ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೇ ನಗು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ನನಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ನಮ್ಮ ಮಾತು ಏಕವಚನಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿತ್ತು.

ಸಂಜೆ ವಾಪಸು ಬರುವಾಗ ವಿನಾಯಕ್ ನನಗೆ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಡಲು ಮುಂದಾದರೂ, ಶಿಲ್ಪಾ ಅದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ಹೋಂಡಾ ಮೇಲೆ ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಂಡಳು.

“ಅವರಾಗಿದ್ದರೆ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಡ್ತಾಇದ್ರು, ನಿನ್ನ ಗಾಡೀಲಿ ಬಂದರೆ ನೀನು ಓಡಿಸೋ ಸ್ಟೈಲಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಜ್ವರ ಬರುತ್ತೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ !” ಅಂದೆ.

“ಸುಮ್ನಿರೊ ಸಾಕು. ಆಯಪ್ಪಾ ಬಿಡೋ ಸಿಗರೇಟು ಹೊಗೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಖಾಯಿಲೆನೂ ಬರತ್ತೆ ಅಷ್ಟೆ. ಬೇಗ ಹೊರಡು ನಾನಿನ್ನೂ ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಶಾಪಿಂಗ್ ಹೋಗಬೇಕು” ಎಂದು ತಿವಿದಳು.

ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಬಂದ ಮೇಲೆ “ಇಲ್ಲೇ ಇಳಿದುಕೊ, ನಾನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಂಟಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿರ್ತೀನಿ” ಎಂದಳು.

“ಏನು ಬೇಡ್ವೆ, ನಾನು ಬೈಕ್ ತರ್ತೀನಿ, ನಿನಗ್ಯಾಕೆ ತೊಂದ್ರೆ” ಎಂದೆ.

ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ಟಿನಿಂದ ಟಪಕ್ಕನೆ ಒಂದೇಟು ಬಿತ್ತು, “ದಿನಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಲ ಕಾಫಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದೀನಿ ಗೂಬೆ! ಸುನಿಲ್ ಗೆ ಕೂಡ ನಾನು ಇಷ್ಟು ಸೇವೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಇವಾಗ ತೊಂದ್ರೆ ಅಂತೆ !” ಹುಸಿಕೋಪದಿಂದ ಬಯ್ದಳು.

“ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ಡ್ರಾಪ್ ಬೇಡ ಅಂತ, ಈಗ ಒಂದು ಕಪ್ ಕಾಫಿ ಬೇಕು…”

“ಪೂನಾಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಂಡು ಕುಡಿ” ಎಂದಳು ಪಟ್ಟನೆ ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆಯುತ್ತ.

“ಟೀನಾ ನಿಂಗೆ…” ಏನೋ ಹೇಳಲು ಒರಲಿದೆ

“ಅದೆಲ್ಲ ಏನೂ ಇಲ್ವೋ, ನಿನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಅವಳ ಹೇರ್ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಸಿಕ್ತು. ನಾನೂ ಏನೋ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ ನಿನ್ನ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಸಣ್ಣಗೆ ಒಂದು ಗುದ್ದು ಕೊಟ್ಟು ಗಾಡಿ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡಿ ಹೊರಟಳು.