ಮಾವನಿಂದ ಬಸುರಿ ಆದ ಕಥೆ

ಹಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್, ನನ್ನ ಹೆಸರು ಕವಿತ. ನನ್ನ ವಯಸ್ಸು 28 ವರ್ಷ. ನನಗೆ ಪ್ರಾಯ ಬಂದಾಗಿನಿಂದಲೂ ಯಾವುದೇ ಪುರುಷನ ಮರ್ಮಾಂಗ ಎದ್ದು ಕುಣಿಯುವಷ್ಟು ರೂಪವತಿ ನಾನು. ದೇವರು ನನಗೆ ಸೌಂದರ್ಯ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು, ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಗೆ ತುಂಬಾ ಉಪಯೋಗವಾಯಿತು. ಯಾಕೆ ಅಂದರೆ ಒಂದು ಶ್ರೀಮಂತ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವುದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಅನ್ನೋದು ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾರ ಹಾಗೆ ನಾನು ಕೂಡ ನನ್ನ ಗಂಡ ಸುಂದರನಾಗಿರಬೇಕು, ಕೈತುಂಬಾ ದುಡ್ಡು ಇರೋ ಅಂತವನಾಗಿರಬೇಕು ಅಂತ ಮಹದಾಸೆ ಇತ್ತು.

ಇನ್ನೇನು ನನ್ನ ಡಿಗ್ರಿ ಮುಗಿತ್ತಾ ಇದೆ ಅನ್ನೋಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂದೆಗೆ ಈ ಮದುವೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಬಂದಿತು. ಮೊದಲೇ ನಮ್ಮದು ಮಿಡ್ಲ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ, ಈ ಸಂಬಂಧ ಬೇಡ ಅನ್ನೋ ಥರ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮಧುಮಗ ದೀಪಕ್ ನೋಡೋಕೆ ಹ್ಯಾಂಡ್ಸಂ ಆಗಿದ್ದ. ದೀಪಕ್ ಹೈದರಾಬಾದ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು MNC ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದು, ತಿಂಗಳ ಸಂಭಳ ಲಕ್ಷ ಮೇಲಿತ್ತು.

ಇಷ್ಟೇ ಸಾಕಿತ್ತು ನನ್ನ ತಂದೆಗೆ ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡೋದಕ್ಕೆ. 3 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮದುವೆ ದೀಪಕ್ ಜೊತೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಅನ್ನೋದು ನನಗೆ ಬಂದಪ್ಪಳಿಸಿದ್ದು ಯಾವಾಗ ಅಂದರೆ, ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ದೀಪಕ್ ನನಗೆ ಒಂದು ಕಿಸ್ ಕೂಡ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದಾಗ. ಯಾಕೋ ಟೆನ್ಶನ್ ನಲ್ಲಿ ಇರೋ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿಬಿಟ್ಟೆವು. ನನ್ನ ಗಂಡ ನನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ-ಮೈಕಟ್ಟು ನೋಡಿ ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡೋಕೆ ಬಿಡೋದೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರು ಹೇಳಿ ಹೇಳಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಕಾಮಕ್ಕೆ ಅವತ್ತು ತಣ್ಣೀರು ಎರಚಿದಂತಾಯಿತು.

ಗಂಡನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ನೋಡಿಕೊಂಡರು. ಅತ್ತೆ ಮೊದಲೇ ತೀರಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಹಾಗಾಗಿ ಮಾವ, ನನ್ನ ನಾದಿನಿ, ಮತ್ತೆ ಒಂದು ವಿಧವೆ ಆಂಟಿ ಮತ್ತೆ ಅವರ 2 ಮಕ್ಕಳು ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು. ನಮ್ಮ ಹನಿಮೂನ್ ಬಗ್ಗೆ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದ್ದಾಗ ದೀಪಕ್ ಅದನ್ನ ಕುಂಟು ನೆಪ ಹೇಳಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿಬಿಟ್ಟರು.

ಮದುವೆ ಆಗಿ ತಿಂಗಳ ನಂತರವೂ, ದೀಪಕ್ ಗೆ ನನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಗಲಿ, ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸೆಕ್ಸ್ ಮಾಡೋ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋದು ನೋಡಿ ನನಗೆ ತುಂಬಾನೇ ನೋವಾಯಿತು. ಅದರಲ್ಲೂ ನನ್ನ ನಾದಿನಿ ಆಗಾಗ ‘’ಅಣ್ಣ ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ಹುಚ್ಚ ಆಗಿರಬೇಕು ಆಲ್ವಾ..?’’ ಅನ್ನೋ ಮಾತು ನನಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ನೋಯಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಕಥೆಗೆ ಬಂದರೆ, ದೀಪಕ್ ವಾಪಸ್ ಹೈದರಾಬಾದ್ ಗೆ ಹೋಗಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಾಗ, ಮನೆಯವರೆಲ್ಲಾ ನನ್ನನ್ನೂ ಕೂಡ ಜೊತೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಹೇಳಿದಾಗಲೂ ದೀಪಕ್ ಬೇಡ ಅನ್ನೋ ಮಾತುಗಳೇ ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೊನೆಗೂ ಮನೆಯವರ ಮಾತಿಗೆ ಮಣಿದು ನನ್ನನ್ನ ಹೈದರಾಬಾದ್ ಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದರು. ತಿಂಗಳ ಟೈಮ್ ನಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸೆಟ್ಲ್ ಆದೆವು.

ಕೆಲವೊಂದು ಸಲ ಮಲಗೋ ಟೈಮ್ ನಲ್ಲಿ ದೀಪಕ್ ಗೆ ತುಂಬಾನೇ ಉದ್ರೇಕ ಬರುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ನೋಡಿ ನಾನು ಕೂಡ ಉದ್ರೇಕ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಆದರೂ ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನ ಮುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ 6 ತಿಂಗಳು ಕೆಳೆದರೂ ನಾನು ಇನ್ನೂ ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ. ಈ 6 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ದೀಪಕ್ ನ ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಯತ್ನ ವ್ಯರ್ಥ ಆಗಿತ್ತು. ದೀಪಕ್ ನನ್ನಿಂದ ದೂರವೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾನು ದೀಪಕ್ ಗೆ ನನ್ನ ಬ್ರಾ ಹುಕ್ ಹಾಕಲು ಹೇಳೋದು, ಬಂದಾಗ ನನ್ನ ಅಂಗಾಂಗ ತೋರಿಸೋದು ಎಲ್ಲಾನೂ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೂ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಬರಬರುತ್ತಾ ನನ್ನಗೆ ಅನುಮಾನ ಮೂಡಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಎಲ್ಲಿ ಇವರಿಗೆ ಬೇರೆ ಹೆಣ್ಣಿನ ಜೊತೆ ಏನಾದ್ರೂ ಸಂಬಂಧ ಇದ್ದು, ಅದರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೋ ಏನೋ ಅಂತ. ಒಂದು ದಿನ ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಕಿರುಚಾಡಿ, ನನಗೆ ಉತ್ತರ ಬೇಕು ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ. ದೀಪಕ್ ಸಮಾಧಾನವಾಗಿಯೇ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣಿನ ಜೊತೆಗೂ ಆ ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮನಾದರು. ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ನಮ್ಮ ಆಂಟಿ ಬೇರೆ, ಆಗಾಗ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ‘’ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಇದ್ದಿಯಾ…?’’ ಅಂತ ಕೇಳೋದು ಬೇರೆ.

ಅವತ್ತೊಂದು ದಿನ ನಾನು ಆಂಟಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಜೀವನ ಹಾಳು ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ… ಮದುವೆ ಆಗಿ 6 ತಿಂಗಳಾದರೂ ಗಂಡ ಆದವನು ಇನ್ನೂ ಕನ್ಯತ್ವವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಯೇ ಇಲ್ಲ… ನಾನು ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟರೂ ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಮುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ…’’ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಎಗರಾಡಿದೆ. ಆಗ ಆಂಟಿ ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದರು. ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡೋಕೆ ಮುಂಚೆ, ಯಾರ ಹತ್ತಿರನೋ, ‘’ನಾವು ಏನ್ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ವೋ ಅದೇ ಆಗಿದೆ..’’ ಅಂತ ಹೇಳೋದನ್ನ ಕೇಳಿಸಿತು.

ಅವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಇಡೀ ಆಕಾಶವೇ ಕಳಚಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿತ್ತು. ಅವತ್ತು ದೀಪಕ್ ನನಗೆ ಡ್ರಿಂಕ್ಸ್ ಮಾಡಿಸಿ, ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ‘’ನಾನು ಸಲಿಂಗಕಾಮಿ’’ ಅನ್ನೋದು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟ. ಮೊದಲಿಗೆ ನನಗೆ ನಗು ಬಂತಾದರೂ, ಮರುಕ್ಷಣ ಕಣೀರಧಾರೆ ಒಂದೇ ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿತ್ತು. ‘’ಮತ್ತೆ ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಜೀವನ ಹಾಳು ಮಾಡಿದೆ..?’’ ಅನ್ನೋ ಮಾತಿಗೆ ದೀಪಕ್ ‘’ಸಾರೀ.. ಮನೆಯವರ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಮದುವೆ ಆಗಿದ್ದು’’ ಅಂತ ಹೇಳಿದ. ಜೊತೆಗೆ ‘’ನಾನು ಚೇಂಜ್ ಆಗೋಕೆ ತುಂಬಾ ಟ್ರೈ ಮಾಡಿದೆ… ಆದರೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ..’’ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಳೋಕೆ ಶುರುಮಾಡಿದರು. ಇಬ್ಬರೂ ಅಳುತ್ತಾ ಯಾವಾಗ ಮಲಗಿದ್ವೋ ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ.

ಮಾರನೆ ದಿನ ದೀಪಕ್ ಎಂದಿನಂತೆ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಹೊರಟರು. ಹೋಗೋ ಮುಂಚೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳಿದರು. ನಾನು ಏನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ದೀಪಕ್ ಆಫಿಸಿಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ನಾನು, ನನ್ನನು ಸೇರಿದಂತೆ, ಮನೆಯವರನ್ನು, ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇರೋ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಕೂಡ ಶಪಿಸಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಯೋಚಿಸಿ ಇವರಿಂದ ಡಿವೋರ್ಸ್ ಪಡೆದು ನಾನು ಹೊಸ ಜೀವನ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಅವತ್ತು ಸಂಜೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಫ್ಲೈಟ್ ಬುಕಿಂಗ್ ಕೂಡ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ.

ಸೀರೆಯುಟ್ಟು, ಸ್ಲೇವ್ ಲೆಸ್ ಬ್ಲೌಸ್ ತೊಟ್ಟು, ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ಪ್ಯಾಕಿಂಗ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ದೀಪಕ್ ಗೆ ಒಂದು ಚೀಟಿ ಬರೆದಿಟ್ಟೆ. ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ವಾಪಸ್ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಂತ.

ಇನ್ನೇನು ಮನೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಹೋಗೋಣ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಡೋರ್ ಬೆಲ್ ಆಯಿತು. ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮಾವ ನಿಂತಿದ್ದರು.

ನನ್ನ ನೋಡುತ್ತಲೇ ‘’ಕವಿತ.. ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ..’’ ಅಂತ ಕೇಳಿದರು. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ‘’ಹೌದು.. ವಾಪಸ್ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ’’ ಅಂದೆ.

ಮಾವ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ, ‘’ನನಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತೆ… ನಿನಗೆ ಕೋಪ ಬಂದಿದೆ..’’ ಅಂತ ಹೇಳಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಟೀ ಮಾಡಿಕೊಡಲು ಕೇಳಿದರು. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಕೊಪದಲ್ಲೇ ನನಗೆ ಫ್ಲೈಟ್ ಗೆ ಲೇಟ್ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಉತ್ತರಿಸಿದೆ. (ನನ್ನ ಫ್ಲೈಟ್ ಗೆ ಇನ್ನೂ 6 ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಟೈಮ್ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ನನಗೆ ಆ ಜಾಗದಿಂದ ಮೊದಲು ಆಚೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು) ಆದರೆ ಮಾವ ಮಾಡಿಕೊಡಲು ಕೇಳಿಕೊಂಡರು. ಸರಿ ಅಂತ ಅವರಿಗೆ ಟೀ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತಂದು ಕೊಟ್ಟೆ. ಮಾವ ಸೈಲೆಂಟ್ ಆಗಿಯೇ ಇದ್ದರು. ಮತ್ತೆ ‘’ನಾವು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗನೆ ಫ್ಲೈಟ್ ಹತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ ಏನೂ ತಂದಿಲ್ಲ ಅಂದರು. ಸರಿ ಅಂತ ದೀಪಕ್ ನ ಟೀ-ಶರ್ಟ್ ಮತ್ತೆ ಪೈಜಾಮ ಕೊಟ್ಟೆ. ಮಾವ ತಾನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರೋವರೆಗೂ ಕಾಯಲು ಹೇಳಿ, ನಂತರ ಮಾತಾಡೋಣ ಅಂತ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋದರು. ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತೆ. ಮಾವ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಬಂದರು.

ನಂತರ ನನ್ನ ಬಳಿ ಬಂದು ಏನಾಯಿತು ಅಂತ ಕೇಳಿದರು. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ನಡೆದದ್ದೆಲ್ಲಾ ಎಳೆಎಳೆಯಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅಳೋಕೆ ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ಮಾವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ನಾನು ಅಳುತ್ತ ಮಾವನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡೆ. ಮಾವ ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ನಾನು ಅವರ ಅಪ್ಪುಗೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಬರಲು ನೋಡಿದೆ.

ಆದರೆ ಮಾವ ನನ್ನನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದರು. ಒಂದು ಕೈ ನನ್ನ ಸೊಂಟದ ಮೇಲಿತ್ತು, ಇನ್ನೊಂದು ನನ್ನ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲಿತ್ತು. ನಾನು ಅವರ ಅಪ್ಪುಗೆಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋದಾಗ ಮಾವ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಹಿಡಿದು ‘’ಅಳಬೇಡ ಕವಿತ..’’ ಅಂತ ಅವರ ಬೆರಳಿನಿಂದ ನನ್ನ ಕಣೀರು ಒರೆಸಿ, ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲಿದ್ದ ಕೂದಲನ್ನು ಸರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ಅವರ ಬೆರಳು ನನ್ನ ತುಟಿಗೆ ಟಚ್ ಆಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಕೂಡ ನನ್ನ ಕೂದಲು ಹರಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು.

End